ΓΙΑΤΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης

Όταν λέμε κυβέρνηση όλων των Ελλήνων, εννοούμε κυβέρνηση όλων πλην ιδιωτικών υπαλλήλων και ανθρώπων της αγοράς. Μιλάμε δηλαδή για ένα ποσοστό γύρω στο 30%. Για μία ακόμη φορά , ο ιδιωτικός τομέας πληρώνει και ο δημόσιος ζει, το αν βασιλεύει κιόλας είναι κάτι που συζητείται. Ορισμένα παραδείγματα.

Οι 6 στους 10 μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή περίπου ένα εκατομμύριο άτομα, πληρώνονται με καθυστέρηση που φτάνει έως και τους 5 μήνες. Πολλοί πληρώνονται με
προκαταβολές έναντι του μισθού τους για διάστημα έως και δύο ετών.

Το 45% των μισθωτών αμείβεται με μισθούς έως και 751 ευρώ, ενώ μέχρι το 2012 το ποσοστό αυτό ήταν το 17% του συνόλου των μισθωτών. Κατάσταση αφόρητης δυσπραγίας με νέα λουκέτα και νέες απολύσεις και στο χώρο των επιχειρήσεων, με τον οποίον κανείς δεν δείχνει να ασχολείται.

Αντίθετα, το κράτος έχει υψώσει τείχος προστασίας γύρω από τους δημοσίους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους του δημοσίου, που συγκαταλέγονται μεταξύ των υπευθύνων για τον αλόγιστο δανεισμό που οδήγησε στη χρεοκοπία. Τρεις μήνες τώρα καταφεύγει σε αναγκαστικό στην ουσία, εσωτερικό δανεισμό από ασφαλιστικά ταμεία και δημόσιους
οργανισμούς μόνο και μόνο για μη μείνουν απλήρωτοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι του κράτους. Αυτό θα κάνει και στο μέλλον έστω κι αν δεν φτάσουν τα χρήματα για να
καλυφθούν οι υποχρεώσεις προς τους δανειστές.

Την ίδια ώρα οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα συνεχίζουν να έχουν απώλειες στα εισοδήματα τους. Μέσω των 1400 επιχειρησιακών συμβάσεων που υπογράφηκαν, μετά το 2012 οι μισθοί τους μειώθηκαν από 10% έως και 40%.

Ακόμη μεγαλύτερες είναι οι μειώσεις των μισθών στις περιπτώσεις που οι συλλογικές συμβάσεις υπογράφονται από τις «ενώσεις προσώπων», δηλαδή από τα 3/5 του συνόλου των εργαζομένων στις μικρές κυρίως επιχειρήσεις. Στο 80% αυτών των συμβάσεων οι μισθοί μειώνονται στα 586 ευρώ μικτά!

Αυτό λέγεται κυβέρνηση όχι όλων των Ελλήνων, αλλά ενός ποσοστού, πολύ μικρότερου από αυτό που εμφανίζουν οι δημοσκοπήσεις. Το ερώτημα που τίθεται είναι τι θα γίνει αν λόγω έλλειψης ρευστού, η κυβέρνηση αναγκαστεί να πληρώνει υπαλλήλους και συνταξιούχους με μεταχρονολογημένα ομόλογα. Θα συνεχίσει να έχει την ίδια δημοτικότητα; Είναι ένα από τα σενάρια που κυκλοφορούν εν όψει αδυναμίας εξεύρεσης ρευστού και αν εφαρμοστεί θα οδηγήσει σε νέα μείωση των καταθέσεων, κενό που για να καλύψουν οι Τράπεζες πρέπει να προσφύγουν πάλι στον ELA ή σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Ανυπέρβλητα τα εμπόδια. Στο δρόμο προς τη συμφωνία ή την τελική ρήξη.

Διαβάστε ακόμα:

Αγριο χέρι βάζει η κυβέρνηση στα ταμεία