Ο ΔΗΜΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ

Όταν μπαίνουν μέσα στο σπίτι σου και σου κλέβουν τα λεφτά, δεν υπάρχουν αστεϊσμοί. Τα δικά σου λεφτά, προσωπικά δικά σου, όχι τα λεφτά της εταιρείας στην οποία είσαι μικρομέτοχος. Ούτε τα λεφτά της δημαρχίας, της νομαρχίας, του κράτους. Μιλάμε λεφτά που βρίσκονται στην τσέπη σου, στον τραπεζικό λογαριασμό σου. Μιλάμε για λεφτά που σου χρωστάνε.

Στον συνταξιούχο χρωστάνε. Τα δικά του λεφτά. Αυτά που έχει προκαταβάλλει χρόνια πριν, για χρόνια πολλά. Δεν είναι χάρισμα του κράτους τα λεφτά του συνταξιούχου.

Και βγαίνει ο Κατρούγκαλος και λέει τη μεγάλη κουβέντα. Τη μεγάλη αλητεία. «Δεν θα πειράξω τις κύριες συντάξεις». Δεν το λες αυτό αν δεν έχεις ποτιστεί με κουλτούρα δημίου. Γι' αυτό, άλλωστε, ως δήμιος επελέγη, όχι βέβαια από τον Τσίπρα, για το ρόλο του δημίου. Να αφήνει τη λαιμητόμο να πέφτει στους συνταξιούχους.

Τι θα πει «Δεν θα θιγούν οι κύριες συντάξεις», για να κάνουμε ταμείο. Άλλη ερώτηση. Γιατί να μην πειραχθούν οι κύριες συντάξεις;

Έχει καμία σημασία αν το κοπίδι πέσει στον μελλοθάνατο επάνω στο λαιμό του κι όχι στο κεφάλι του; Τη ζωή σου θα τη χάσεις είτε με το τσεκούρι σε κοπανήσουν στο κεφάλι ή στην καρδιά κατάστηθα.

Δεν είναι...άλλα λεφτά εκείνα της επικουρικής σύνταξης. Δεν είναι...διαφορετικά λεφτά εκείνα της κύριας σύνταξης. Είτε χαρατσώσουν τη μία σύνταξη, είτε την άλλη, είναι το ίδιο για τον συνταξιούχο. Του στερούν το νόμιμο ποσό που δικαιούται. Που του χρωστάνε.

Ο δήμιος, όμως, λανσάρει σαρκασμό. Όχι, σου λέει ο πολιτικός απατεών, δεν θα σου φάω τις σάρκες από τα πόδια, μόνον στα χέρια.

Είναι ασύλληπτου εξουσιαστικού εμετού η κουβέντα «Δεν θα πειράξω τις κύριες συντάξεις, μόνο τις επικουρικές», λες κι αυτές είναι χαριστικές.

Ποιος το κάνει αυτό; Μόνο με ψυχή δήμιου οικοιοθελώς αναλαμβάνει κάποιος να εφαρμόσει συνταξιοδοτική... δικαιοσύνη. Να αποφασίζει να χορηγεί συντάξεις με δικαιοσύνη. Τερατώδες. Αρκεί να ληφθεί υπ' όψιν ότι κάποιος π.χ. λαμβάνει μεγαλύτερη σύνταξη διότι είχε υψηλώτερες εισφορές, ακόμα διότι είχε περισσότερα χρόνια εργασίας. Τι σόι κωλομπινεδιάρικη δικαιοσύνη είναι αυτή, ένας δήμιος από το Άουσβιτς και το Νταχάου, να αγνοεί συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά δεδομένα στο όνομα ενός ναζισμού απέναντι στον οποίον υστερεί ο ολοκληρωτισμός του Χίτλερ και του Στάλιν.

Διαβάστε ακόμα:

Ο ρατσισμός του Σύριζα στους καπνιστές