ΖΟΛΩΤΑΣ, Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΑΡΤΑ ΣΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ
Ξενοφών Ζολώτας. Ο διαπρεπής Έλληνας οικονομολόγος. Δεξιός. Αυτό θα πουν οι άσχετοι. Δεξιοί, αριστεροί άσχετοι. Ανοησίες, το σχόλιον του αποδυτηριάκια. Με ταμπέλα σε κάποιον δεν έχει νόημα η κουβέντα. Δεν βγάζει πουθενά.
Βεβαίως είναι «δεξιός» ο Ζολώτας, με την έννοια ότι η οικονομική του σκέψη δεν ήταν ξεκομμένη από την αγορά. Έτσι κινείται η αγορά, δηλαδή έτσι συμπεριφέρεται ο κόσμος! Και ας πούμε «αριστερό» εκείνον που θα επιθυμούσε να λειτουργούσε, να αντιδρούσε διαφορετικά η αγορά, δηλαδή ο κόσμος, ο ''λαός'' να 'ούμε, δεν χαλάμε το χατήρι. Ως «δεξιό», λοιπόν, δεχόμαστε εκείνον που λαμβάνει υπ’ όψιν την πραγματικότητα, όχι εκείνον που συμβάλει έτσι κι αλλοιώς σ’ αυτήν ή, την άλλη πραγματικότητα. Και «αριστερός» είναι εκείνος που ελπίζει, που προσπαθεί να διαμορφωθεί η οικονομία σύμφωνα με τα σοσιαλιστικά ή τα κομουνιστικά τσιτάτα.
Τον Δεκέμβρη του 2014 η Τράπεζα της Ελλάδος διοργάνωσε τιμητική εκδήλωση για τα 110 χρόνια από τη γέννηση της και τα 10 χρόνια από το θάνατο του Ξενοφώντος Ζολώτα. Στο Μουσείο της Τράπεζας της Ελλάδος, Αμερικής 3, υπήρχε έκθεση με τίτλο «Ο καθηγητής και η Τράπεζα της Ελλάδος». Σα σήμερα 11 Ιουνίου, το 2004 πέθανε ο Ζολώτας, αφού έζησε εκατό χρόνια, γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου. το 1904.
Λες «Ζολώτας» και ο νους πάει στη γνωστή φίρμα κοσμημάτων. Ο πατέρας ήθελε να ακολουθήσει και ο γιος, ο Ξενοφών, την οικογενειακή επιχείρηση με τα κοσμήματα. Ποδοσφαιρόφιλος πιτσιρικάς, στα 16 μπαίνει στη Νομική Αθηνών και στα 18 πηγαίνει στη Λειψία να πάρει πτυχίο από την Ανώτατη Σχολή Εμπορικών Σπουδών. Στα 24 ήταν κιόλας καθηγητής στο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ο Ζολώτας και μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν χειμερινός κολυμβητής. Δεν ξεχνούσε το πρωινό μπάνιο στη θάλασσα, ακόμα κι όταν έγινε πρωθυπουργός στην οικουμενική κυβέρνηση, το 1989. Είναι ιστορικές και έμειναν στην αιωνιότητα οι δυο ομιλίες του στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το 1957 και το 1959, στα... αγγλικά, όμως χρησιμοποιώντας μονάχα λέξεις με ρίζα ελληνική! Στη φώτο με την σύζυγο του.
Τον Απρίλιο του 1990 εγκατέλειψε την πρωθυπουργία ο Ζολώτας. Γιατί; Επειδή οι πολιτικοί αρχηγοί, αριστεροί του κώλου και δεξιοί του κώλου, ήθελαν «κομματική» οικονομία. Όχι εθνική οικονομία. Επειδή από τη ΝΔ του Μητσοτάκη μέχρι το ΚΚΕ του Φλωράκη αδιαφορούσαν αν η χώρα χρεώνεται. Στα παπάρια τους αν ξοδεύαμε περισσότερα απ' όσα παράγαμε. Οι πολιτικοί άνδρες ανάξιοι να τους τιμά η Ιστορία. Οι ανίκανοι να παράγουν χρήμα, οι ικανοί να το σκορπάνε.
Κι όμως! Χαρακτηρίζεται «πολιτικοποίηση της οικονομίας» η κομματική διαδικασία προς τη χρεοκοπία. Άντε να χαθείτε, χαμένα κορμιά.
Διαβάστε ακόμα:
ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΤΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ ΣΕ... ΣΗΡΙΑΛ