ΕΝΑ ΤΕΡΑΣ ΤΟΥΣ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ

 

Ο δρόμος φτιάχτηκε όταν αυτοκίνητο είχε ένας στους εκατό. Περνάνε τα χρόνια, αυτοκίνητο καβαλάνε οι πέντε στους δέκα, ο δρόμος παραμένει ο ίδιος και στο μεταξύ κυκλοφορούν μοτοσακό, φορτηγά, πούλμαν, νταλίκες. Ε, δεν θα παρουσιαστεί πρόβλημα, με την πρώτη στραβή;

Τετρακόσα μέτρα μήκος. Όχι, ρε. Ναι, σου λέω, το παπόρι είναι 400 μακρύ και 50 σε πλάτος. Και φορτωμένο κάργα με εμποροκιβώτια ήταν επόμενο να φρακάρει, όταν μια στραβοτιμονιά τον σφήνωσε κάπου στη διώρυγα του Σουέζ. Που πας, ρε, καραμήτρο, με θηρίο 400 μέτρα σε κλειστή θάλασσα;

Η ζημιά. Επιτόπου καταστροφή, τη μετράς σε εκατομμύρια δολάρια και δεν έχει τελειωμό το νούμερο. Περνάνε οι ώρες, περνάνε οι μέρες, άντε να ξεκολλήσει το ταϊβανέζικο μεταφορικό τέρας για να συνεχίσουν πάνω-κάτω την πορεία τους πολλά, πάρα πολλά καράβια, με το μποτιλιάρισμα που στήθηκε.

Η οικονομία έχει άμεση σχέση με το χρόνο. Μια ώρα καθυστέρηση γράφει μείον στα τεφτέρια. Βάλε στο λογαριασμό ότι μόνο μετά από λίγες ώρες ακινητοποιήθηκαν περισσότερα από εκατό καράβια. Και περίμεναν πότε θα απαγκιστρωθεί το 400Χ50 μέτρων φορτηγό από τη διώρυγα που η διέλευση της χρησιμοποιείται σήμερα από το 10% των εμπορικών δρομολογίων διεθνώς.   

 Διαβαστε ακομα:

ΟΤΑΝ Η ΠΟΡΝΗ ΕΓΙΝΕ ΠΙΟ ΛΑΧΤΑΡΙΣΤΗ