ΘΑ ΠΕΙΝΑΣΟΥΝ ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ... ΠΛΟΥΣΙΟΙ

Να το ξεκαθαρίσουμε. Βγήκαν στον αέρα τα μαύρα πακέτα, το αφορολόγητο χρήμα επώνυμων, κυρίως πολιτικών, σε off- shore, διότι η εξουσία που λένε, το κατεστημένο, αποφάσισε να βγάλει στα μανταλάκια κάποια παλιόπαιδα. Κανένα κόμμα διαμαρτυρίας και αντίστασης, απ' αυτά που δουλεύουν τον κοσμάκη, δεν είχε δουλειά στις εν λόγω αποκαλύψεις. Ποιοι, μωρέ; Αυτοί που ξοδεύονται σε διαδηλώσεις και συνδικαλισμούς που δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα.

Tony Blair. Ένα τυχαίο όνομα, απ' αυτά που τα τσακώσανε να έχει κρύψει κι αυτός χρήματα σε φορολογικούς παραδείσους. Ο Τόνυ Μπλερ (1953), λοιπόν, με το εργατικό κόμμα, όχι το δεξιό της Αγγλίας, εξελέγη τρεις φορές πρωθυπουργός. Μια συνεχή δεκαετία (1997-2007) ήταν πρωθυπουργός στο Ηνωμένο Βασίλειο και έπαιξε πολύ δυνατά διότι ήταν κεραμιδόγατος.

Ένα μέρος από το κομπόδεμα του ο Τόνυς ο Μπλερ το τοποθέτησε σε παράκτια εταιρεία την οποία είχε εξαγοράσει γι' αυτό το σκοπό. Και γλύτωσε 400 χιλιάδες δολάρια, τα οποία θα κατέληγαν στο βρετανικό δημόσιο. Δεν έκανε κάτι παράνομο ο Τόνυς, απλά η ενέργεια του κρίθηκε πολιτικά ανήθικη, ανεπίτρεπτη. 

Για μια στιγμή. Ποιος ορίζει ότι είναι νόμιμη η φορολογία; Και γιατί οι πλούσιοι, οι έχοντες να φορολογούνται περισσότερο, ενώ είναι όλοι ίσοι στις δημοκρατίες. Άρα το σωστό και δίκαιο είναι όλοι να φορολογούνται κατά κεφαλή. Όχι με βάση και μέτρο το ποσό των εσόδων τους. Επιτέλους! Πότε οι κοινωνίες θα αντιμετωπίζουν στα ίσα τους πολίτες, φτωχούς και πλούσιους; Μη ξεχνάμε ότι θα υποφέρουν οι φτωχοί, η ζωή τους θα γίνει δύσκολη χωρίς... πλούσιους.

ΔΕΚΑΠΛΑΣΙΑ ΤΙΜΗ ΑΠ’ ΟΣΟ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΟΥΠΕΡΜΑΡΚΕΤ