ΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ...

Νόμος να προβλέπει ρητά την αργία της Δευτέρας. Πρόταση αποδυτηριάκια. Να ξεκινά η εργασιακή εβδομάδα από την Τρίτη. Όπως δεν είμαι υποχρεωμένος να δουλεύω κυριακάτικα, να προχωρήσω σε μία ακόμα λαϊκή κατάκτηση, μετά από έναν αιώνα.

Τέτοιες ημέρες, το 1910, θεσπίστηκε, μάλιστα με νόμο, η αργία της Κυριακής. Βήμα κοινωνικό τεράστιο. Άλμα κανονικό.

Και σκέπτομαι. Πόσα κέρδισα ο ελληνικός λαός χάρη σ’ αυτό το ριζοσπαστικό μέτρο. Το προοδευτικό. Πόσο ωφελήθηκε η πατρίδα. Τα βάζω κάτω και χάνω το λογαριασμό. Τόσα πολλά είναι.

Μετά το 1910, μετά τη νομιμοποίηση της κυριακάτικης αργίας, έγινε ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1912, με το γνωστό κόστος. Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. Η πιο οδυνηρή τραγωδία του νεοελληνισμού, η Μικρασιατική Καταστροφή. Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, η κατοχή, ο εμφύλιος, κινήματα στρατιωτικά, δικτατορίες, μία ατζέντα ατελείωτων εθνικών συμφορών, με κατάληξη, προς το παρόν, την υποταγή στο μνημόνιο.

Για σκέψου. Πόσα, όμως, γλύτωσε η Ελλάδα με το νόμο του 1910, με την αργία της Κυριακής. Να το λέμε κι αυτό.

Διαβάστε ακόμα:

Ολα τα βάρη τα σηκώνει ο προκομένος