Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑ

Παιδεραστής. Έτσι αθώα χαρακτηρίζουν τον ανώμαλο. Πιο σωστά τον άρρωστο. Ακριβώς. Πρόκειται για άτομο που δεν μπορεί να κατανικήσει το πάθος του να έρθει σε σεξουαλική επαφή με ανήλικο. Είναι αθεράπευτα ασθενής. Να, γιατί λέω ότι είναι ψιλοαθώο και ψευτοκαλλιτεχνικό να τον λες «παιδόφιλο», «παιδεραστή».

Δεν είναι η πρώτη φορά, όπως συνέβη με την πρόσφατη περίπτωση του 40χρονου από το Περιστέρι, που δεν αντιμετώπισε αποτελεσματικά., αποφασιστικά τον ανώμαλο το κράτος. Λέω το «κράτος» χωρίς να αναφερθώ συγκεκριμένα στην αστυνομία ή, τις ευθύνες της δικαιοσύνης.

Θυμάμαι την περίπτωση κάποιου καταδικασθέντα «παιδόφιλου» που είχε πάρει άδεια, όπως συνηθίζεται πια, από τον Κορυδαλλό. Την πρώτη κιόλας ημέρα έκανε τη δουλειά μ' εννιάχρονο θύμα του. Δεν πρόλαβε να βγει από τη φυλακή σαν αδειούχος και μίλησε το πάθος του.

Από μία άποψη ο παιδεραστής δεν φταίει. Γιατί; Είναι άρρωστος. Όπως άρρωστος, πιο βαρειά εκείνος, είναι ο ασθενής τύπου «Δράκου». Που την πέφτει σε γυναίκες και τις σκοτώνει. Τι κάνεις σαν κράτος μ' αυτούς;

Στην Γερμανία εδώ και 40 χρόνια γίνεται ένα από τα δύο. Ο σεξουαλικά ανώμαλος, ο επικίνδυνος για την κοινωνία θα μείνει στη φυλακή ισόβια, εκεί θα πεθάνει. Ή, θα απελευθερωθεί αν δεχθεί να ευνουχιστεί.

Διαβάστε ακόμα:

Γιατί κυκλοφορούν ελεύθεροι οι παιδόφιλοι στην Ελλάδα