ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΒΑΝΟ ΤΟΥΡΙΣΤΑ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΟ ΕΠΕΝΔΥΤΗ

του Ανειδίκευτου Συνεργάτη

Ερώτηση κρίσεως. Δηλαδή αν έρχονταν ,δεν σου λέω μερικές χιλιάδες ούτε 5-6 εκατοντάδες, αλλά λίγες δεκάδες Σύριοι πρόσφυγες με 250.000 ευρώ έκαστος υπό μάλης για να τα επενδύσουν στη χώρα μας , τι έπρεπε να κάνουν οι Έλληνες;

Πρώτον. Να συνεχίσουν να γελούν με την πρόταση Μάρδα;

Δεύτερον. Να ξεκαρδιστούν, διαπιστώνοντας ότι εκτός των εντός Ελλάδος χωρατατζήδων ούτε οι δεινώς δοκιμαζόμενοι Σύριοι έχουν χάσει το χιούμορ τους ;Φαίνεται πως όσο μεγαλύτερα είναι τα δεινά, τόσο πιο πολύ σου έρχεται να γελάσεις. Είναι φανερό, άλλωστε ότι για να επενδύσει κανείς στη σημερινή Ελλάδα χρειάζεται να διαθέτει πρώτα χιούμορ και μετά λεφτά.

Τρίτον να δώσουν στο γεγονός τη σημασία που πρέπει. Έστω κι αν είναι λίγα τα λεφτά.

Βλέπω, να επιλέγουν μία από τις δύο πρώτες απαντήσεις και αυτό μού φέρνει στο μυαλό την ιστορία του ζευγαριού που ακούγοντας ότι στην Αμερική τα δολάρια τα βρίσκει κανείς πεταμένα στο δρόμο, μπαίνει στο καράβι και φτάνει στη Νέα Υόρκη. Πράγματι, η αποβάθρα ήταν γεμάτη δολάρια όταν όμως άρχισε να τα μαζεύει η γυναίκα, ο άντρας της την αποπήρε. Από τώρα θα αρχίσουμε να μαζεύουμε; Την επέπληξε.

Και πράγματι, εδώ ο πρωθυπουργός προβλέπει ανάσταση της Οικονομίας δι ‘ιδίων μέσων και θα περιμένουμε τους Ασιάτες να μας σώσουν; Το περιστατικό μου φέρνει στο μυαλό και μία άλλη ιστορία. Θα θυμόσαστε το πιο μικρό ανέκδοτο της δεκαετίας του 1990. Αλβανός τουρίστας λέγαμε και κλαίγαμε από τα γέλια.

Σήμερα δεν λέμε μόνο Αλβανός τουρίστας, αλλά και Αλβανός εργοδότης. Και ο νοών νοείτω.

Διαβάστε ακόμα:

Ανάμεσα στους πρόσφυγες ο νέος Ροκφέλερ