ΜΕΤΑ ΑΠΟ 1600 ΧΡΟΝΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Δεν θέλω με τίποτα να διακριθεί, να κερδίσει το... χρυσό μετάλλιο η Ελλάδα στην Eurovision. Θα ξεράσω με τις επινίκιες αηδίες που θα βγουν στον αέρα. Και σίγουρα δεν θα τις αποφύγουμε και απ' αυτούς τους σημερινούς, τη ντροπή της αριστεράς. Γιατί ο Κάρολος Παπούλιας τι ήταν, δεξιός; Σοσιαλιστής ήταν ο πρώην πρόεδρος της δημοκρατίας.Το 2004 η κυρία Έλενα Παπαρίζου πήρε την πρώτη θέση, στο Κίεβο, τίτλος του τραγουδιού My Number One, και ο Παπούλιας το είχε χαρακτηρίσει προϊόν του ελληνικού πολιτισμού. Καλά κόλλυβα.

Το τίποτα είναι τίποτα. Δεν θα το πεις αριστούργημα επειδή το μπούγιο το ψήφισε. Ούτε η αξία ενός τραγουδιού δηλώνεται με τη θέση που θα του δώσουν στην Eurovision. Ας το βγάλουν πρώτο. Το καραγκιοζιλίκι είναι καραγκιοζιλίκι.
Σ' αυτό το κόλπο της Eurovision μαγαρίζεται η μουσική, αν μιλάμε την ίδια γλώσσα. Αν καταλαβαίνουμε τα ίδια πράγματα. Ποια γλώσσα. Τις μεγαλύτερες σκέψεις ο άνθρωπος δεν τις είπε με το στόμα, τις μετάδωσε με τη μουσική.

Και πάνε όλες οι φυλές του Ισραήλ στο φεστιβάλ της γελοιοποίησης κάθε έννοιας μουσικής και μαϊμουδίζουν. Κλανίδια, κλωνίδια μπουρδεύουν όλα μαζί σα να τους βαράει το ντέφι ένας αόρατος αρκουδιάρης γύφτος.

Κάνω τη μεγαλύτερη αποκάλυψη από καταβολής γης. Δεν υπάρχει πιο εύκολο πράμα να κουλαντρίσεις απ’ αυτό που λέγεται... εκλογικό αποτέλεσμα. Απόδειξη η Eurovision. Ένας εμετός, ένα λουστρέ ζερό κι ο κόσμος το παρακολουθεί, το... ψηφίζει. Φοβερά πράγματα. Για να κατακτηθεί το κοινό αγαθό της δημοκρατίας, να μπορούν οι λαοί να εκφράζονται ελεύθερα, κάποιοι χρειάστηκε να δώσουν τη ζωή τους. Να 'ναι καλά στους τάφους τους, είναι το ''μήνυμα'' της Eurovision. Αυτή η μπούρδα μέσω της τηλεόρασης για πάρτη των ευρωπαϊκών λαών. Δικαιώνονται, αυτοί και οι τιμημένοι νεκροί τους, μετά από 1.600 χρόνια Ιστορίας τους, με τη λαϊκή κυριαρχία, τη λαϊκή συμμετοχή, όπως αυτή εκφράζεται και με τη ψηφοφορία στην Eurovision.

Διαβάστε ακόμα:

ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ… ΔΙΑΔΟΧΟΣ