Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΒΟΜΑΡΑ ΤΟΥ

Κάποτε αυτή η πλάκα πρέπει να πάρει ένα τέλος. Δεν γίνεται να την πληρώνω εγώ κάθε φορά επειδή ένας περίεργος, και γούστο του και καπέλο του, θέλει να κάνει το δικό του κέφι. Κυρίες και κύριοι, κάποιος πρέπει να τα πει. Και επειδή όλοι κάνουν το κορόιδο, το καθήκον το παίρνει νταηλίκι ο αποδυτηριάκιας. Έχουμε και λέμε, λοιπόν.

Για παράδειγμα, ορειβάτης αμολιέται στο βουνό και κάπου χάνεται. Εγώ τι φταίω; Υπάρχουν δρόμοι χαραγμένοι, μονοπάτια σηματοδοτημένα σ’ όλες τις ορεινές περιοχές. Ο δικός σου, και μαγκιά του, βγαίνει εκτός ελεγχόμενης πορείας και ξεκόβει κάθε επαφή με τον κόσμο. Φταίω σε κάτι εγώ; Δεν νομίζω. Ούτε για δική μου δουλειά, ούτε του είπα εγώ να το ρισκάρει.

Ενεργοποιείται η αστυνομία. Μπαίνει στο παιχνίδι και η πυροσβεστική. Κι όλα αυτά σε χαμηλές θερμοκρασίες να ταλαιπωρείται άνθρωποι, μαζί και οι διασώστες.

Μιλάμε για έξοδα, έτσι; Για μεροκάματα, για βενζίνες. Ποιος τα πληρώνει αυτά; Εγώ ο φορολογούμενος. Γιατί; Επειδή ο άλλος χάθηκε στο φαράγγι, άλλος βγήκε να κάνει σέρφινγκ όταν είναι στις κακές του ο Ποσειδώνας. Ο καθένας με την τρέλα του.

Διαβάστε ακόμα:

ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΧΑΜΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΑ ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ