ΓΙΑΤΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΤΟΝ... ΚΟΡΟΝΟΙΟ

Αναρωτιέμαι μήπως άργησαν. Μήπως καθυστέρησαν να ρίξουν στην πιάτσα τον κορονοϊό. Και το έκαναν βέβαια για λόγους ανθρωπιστικούς. Για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους. Ο κίνδυνος, άλλωστε, από τον υπερπληθυσμό γινόταν όλο και πιο ορατός. Πιο χειροπιαστός. Περιορίζομαι στα νούμερα. Στα βεβαιωμένα στοιχεία. Έχουμε και λέμε, λοιπόν.

Ο παγκόσμιος πληθυσμός για πρώτη φορά ξεπέρασε το ένα δις ανθρώπους το 1804.

Δεν αναφερόμαστε στα ποντίκια και τις μπεκάτσες, τα σκυλιά και τα γατιά. Οι άνθρωποι διπλασιάστηκαν το 1927, τότε έφτασαν τα δυο δις.

Μετά τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο αρχίζει πλέον και χάνεται ο λογαριασμός. Το τρία δις έγραψε το 1960.

Ούτε δεκαπενταετία χρειάστηκε να καβαλήσει ο άνθρωπος τα 4 δις, συνέβη το 1974.

Το 1987 η δουλειά πήγε στα πέντε δις και σε έξι δις το 1999. Σήμερα;

Πριν ξεκινήσει ο βιολογικός πόλεμος με τον κορονοϊό, σ’ όλη τη γη υπήρχαν και υπάρχουν περισσότεροι από 7, 7 δις. Άνθρωποι, όχι μυρμήγκια και σπουργίτια. Πώς να ταϊστεί αυτό το πανηγύρι; Άντε και τρέφεται, άντε και είναι στην εξασφάλα η τροφή. Αδύνατον να σου δίνει η φουκαριάρα η γη τα φυσικά προϊόντα σε απόλυτους, σε υψηλούς βαθμούς υγείας.

Σίγουρο. Άργησαν.

Διαβάστε ακόμα:

ΚΤΗΝΗ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΚΤΗΝΗ ΒΓΑΙΝΟΥΝ