ΟΙ ΒΡΟΧΕΣ ΝΑ 'ΝΑΙ ΜΕΤΡΗΜΕΝΕΣ, ΞΕΡΕΙ Ο ΘΕΟΣ

 
Ποιανού είναι η γη, για να κάνουμε ταμείο. Του Θεού είναι. Ποιανού αλλουνού; Ο άνθρωπος έρχεται στη ζωή και φεύγει. Ύστερα μη λησμονούμε ποιος έφτιαξε τον κόσμο. Τη γη και τη θάλασσα. ΤΑ βουνά και τα ποτάμια. Τα ζώα, άγρια, ήμερα και σκλαβάκια του ανθρώπου. Ο Θεός. 
 
Ο πλανήτης, λοιπόν, ακόμα και με τους ανθρώπινους, τους γήινους νόμους, ανήκει στον δημιοοθργό του. Στον ιδικτήτη του. Που κακώς κάποιοι άθεοι νομίζουν πως τον έχει παρατημ.ένο ο παππούς. 
 
Κλιματική αλλάγή, λέει. Και μπήκαν στο παιχνίδι οι καύσωνες, οι πυρκαγιές, αλλά και οι πλημμύρες. Ανεβαίνει το θερμόμετρο, οι πάγοι λοιώνουν. Τα λεγόμενα και πραγματικά ακραία καιρικά φαινόμενα οφείλονται στους τόννους του διοξείδιου του άνθρακα ή μεθάνιου που στέλνει για πλάκα ο άνθρωπος στην ατμόσφαιρα. 
 
Περιμένουμε τις βροχές, αλλά και τους πρόσφυγες από Αφγανιστάν μεριά, αλλά αυτό είναι άλλο καπέλο. Μια βροχή μας σώζει, να μας βρέξει για να καταπιεί την στάχτη και το δηλητήριο που άφησαν πίσω τους οι πυρκαγιές. Μόνο να παρακαλάμε τον ιδιοκτήτη, εμείς οι ενοικιαστές της γης, να ρεγουλάρει τις βροχές, ξέρει Εκείνος... Τόσες βροχές όσες μας χρειάζονται, όχι μεγαλύτερες διότι με καμμένα τα βουνά και τα δάση, το νερό όταν από τον ουρανό κατουράει ο γιαραμπής θα μας πνίξει.

Διαβαστε ακομα:

 

ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗ ΜΟΔΑ, ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΜΟΝΟ... ΦΟΥΣΤΑΝΙΑ