ΣΚΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ GAY ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ STRAIGHT

Της πουτάνας γινότανε. Ειδικά όταν μπήκανε και τα κρουστά. Τότε η κάθε κίνηση αποκάλυπτε κι ένα κοινωνικό ψέμα. Η φαντασίωση γινόταν ανάπλαση καθημερινότητας. Η κρυμμένη καθημερινότητα γινόταν ορατή θεατρική σκηνή. Τα κρυφά προβάλλονταν χωρίς λογοκρισία στα μάτια ημών, των φιλότεχνων θεατών. Όλων ημών, που πήγαμε για πλάκα, να ξεσκάσουμε, και μετά να κάνουμε άλλα. «Τς, τς, έκτακτοι», θα λέγανε οι πιο μεγάλες κυρίες. Οι μεσήλικες θα χαχάνιζαν, κι οι νεότεροι θα απορούσαν αν η παράσταση είχε εισιτήριο ή αν ήταν δώρο του δήμου στους άπορους καλλιτέχνες, που το σεξουαλικό τους βίωμα, το κάνανε έργο. Απορίες απείρων.

Φλάουτα, βιόλες, άρπες, τούμπανα, πατίνια. Ζαρτιέρες, στρινγκ, κολάν. Περούκες, βυζοθήκες, μπότες λουστρινένιες. Δονητές, εξομοιωτές, φτερά, σφουγγαρόπανα, ξεσκονίστρες, όπλα, λουλούδια, φυλαχτά. Πλούσια παράσταση με χιλιάδες αξεσουάρ, που χρησιμοποιεί ο ετεροφυλόφιλος, μπας και πηδήξει το βυζί, που το πήρε σηκωμένο στο λαιμό, και που τώρα το έχει στον αφαλό. Μπας και καθυστερήσει λίγο το βιάγκρα. Μπας και πείσει ότι η τσόντα και το φετίχ, είναι απαραίτητη γαρνιτούρα στο κυρίως πιάτο, που λέγεται γάμος. Και που όταν αγαπάς τη γυναίκα σου σαν αδελφή, αφού δεν μπορείς να την πηδήξεις λόγω βαρεμάρας ή αιμομιξίας, είσαι υποχρεωμένος, για να ‘σαι ακόμα φυσιολογικός, να το παίξεις kinky straight.

Δεν είχε γράψει ευαγγέλιο; Βρε είχε γράψει. Απλά είναι από τα Απόκρυφα. Για την χαμένη αλήθεια μιλάει. Που δεν την ξέρει κανείς και καμία. Που υπερασπίζονται την ελευθερία όλοι για όλους. Και την κοινωνική ισότητα. Και τις ίσες ευκαιρίες. Και τα ίσα δικαιώματα. Και την εντολή Ου Μοιχεύσεις, που ακόμα κι Αυτός ξέροντας, δεν την έβαλε πρώτη. Όλα τα υπερασπίζονται οι άνθρωποι. Μέχρι τη στιγμή που θα μάθουν το πως πηδιέται κάποιος. Εκεί αρχίζει η διαφοροποίηση εφαρμογής των συνταγματικών αρχών.

Στη σκηνή το έργο πήρε φωτιά. Ανάψανε όλα τα λαμπιόνια, κι οι ηθοποιοί καταγράφουν την ανθρωπότητα. Από εδώ πόλεμος, και βιασμός των κατακτηθέντων ανδρών και γυναικών. Από εκεί ειρήνη, και βιασμός ανδρών και γυναικών για να αναρριχηθούν στο σύστημα. Πιο πέρα πολιτισμός και τέχνη, με τα αρχαία ελληνικά αγγεία, και τα γαλλικά της μεταρρύθμισης. Που να μην ξέρεις ποιος πηδάει ποιον. Στην τέταρτη ταυτόχρονη σκηνή, βακχικές τελετές, ρωμαϊκά όργια με ευνούχους, τούρκικα χαρέμια, αμερικάνικα κολαστήρια σεξουαλισμού, ελληνικές στάνες, αυστριακά υπόγεια, καρτ ποστάλ με σάτυρους. Μύκονος, Ιμπίζα, και παγκόσμια φιλειρηνικά νόμιμα μπουρδέλα, που τα έχουμε για πλάκα.

Όπως για πλάκα είχαμε πάει, στην παράσταση που τελείωσε. Τι να κάνουμε κι εμείς οι straight. Χαβαλέ κάνουμε με το χρόνο και την τοποθέτησή μας. Να μην μαθαίνουμε ότι η πλάκα πληρώνεται. Αν θες να απομονώσεις κάτι, δεν γεμίζεις το θέατρο.

Πήγαμε για τα συγχαρητήρια στα καμαρίνια. Τι είδαμε; Οι ηθοποιοί είχαν συντρόφους ετεροφυλόφιλους. Οι ηθοποιοί «gays», ήταν straight τελικά. Το κοινό ήμασταν ψεύτες και ηδονοβλεψίες. Μπας και πάρουμε ιδέες. Μπας και εξασφαλίσουμε κανα τηλέφωνο του «ανώμαλου», εμείς οι ομαλοί. Μια χαρά ηθοποιοί ήταν, και μια χαρά παίξανε το ρόλο τους. Εμείς σαν κοινό δεν είχαμε ρόλο μετά. Αυτοί θα ξαναπαίξουνε αύριο και θα πληρωθούνε. Κι εμείς οι ομαλοί θα ξαναπαίξουμε, αλλά θα πληρώσουμε. Είναι ωραίο να είσαι ηθοποιός για μια παράσταση που διαρκεί δύο ώρες. Είναι τραγικό να είσαι ηθοποιός για μια ζωή που κρύβεσαι. Και να χρησιμοποιείς και φανατισμό, διότι αλλιώς πως να ακουστεί ο άντρακλας; Πως με την σιωπή να αποδείξεις, ότι είσαι και αδιάφορος, και ανοιχτό μυαλό; Δεν γίνεται. Πρέπει να δικαιολογήσεις το γιατί σε φωνάζουν από πολύ μικρή ηλικία και γέρο και άσημο, κι εσένα σου αρέσει, διότι το Gerry σε φανερώνει σαν ποντίκι κρυμμένο εδώ, μέσα στο μεγαλύτερο πουσταριό του πλανήτη.

 Διαβαστε ακομα:

ΜΑΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΕΞ, ΜΕΤΑ ΤΑ 60 ΜΑΘΑΙΝΕΤΑΙ ΑΚΟΜΑ