ΚΑΙ Ο ΜΠΡΑΝΤ ΠΗΤ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΤΖΑΙΗΜΣ ΝΤΗΝ

 

Βάζω στη ζυγαριά δυο άνδρες. Δυο χολυγουντιανούς ηθοποιούς. Συγκρίνω τον Τζαίημς Ντην και τον Μπραντ Πητ. Στην πραγματικότητα δεν κρίνω, δεν συγκρίνω τους δυο συγκεκριμένους ηθοποιούς, αλλά την εποχή τους. Κάνουμε κουβέντα σοβαρή, όχι κουτσομπολιό. Λοιπόν. Το πρώτο που λες είναι πως έχεις να κάνεις με δυο διαφορετικά μεγέθη. Με τη μέρα και τη νύχτα.

Ο Μπραντ Πητ (1963) είναι ο παίδαρος. Ξανθός άγγελος, ολοκάθαρη φιγούρα, πρόσωπο φωτεινό, με υγεία στη ματιά του. Διαθέτει όλο το πακέτο του σημερινού αρσενικού. Ευχάριστος, γοητευτικός και ισορροπία πνευματική. Και - δεν το αφήνω στην άκρη-  ηθοποιός με ταλέντο και πολλές επιτυχίες. Μεγάλη η λίστα ταινιών, στις οποίες πρωταγωνίστησε. Σταρ, όμως όχι κάτι περισσότερο!

Ο William Bradley "Brad" Pitt σπούδασε δημοσιογραφία, παρ' ολίγον να γινόταν αθλητικός συντάκτης. Βρήκε μάλλον αργά το δρόμο του στο σινεμά και δεν έφτασε, ούτε και πρόκειται να πλησιάσει το μύθο του Τζαίημς Ντην, ο οποίος σκοτώθηκε με αυτοκίνητο στα 24 χρόνια του. Σα σήμερα 30 Σεπτεμβρίου, το 1955.

Ο James Byron Dean (1931) είναι αθάνατος. Κοντά στις επτά δεκαετίες από τότε που πέθανε κι ακόμα είναι ''παρών''. Αξέχαστος. Η μορφή. Ο θρύλος. Το είδωλο. Το σύμβολο της επαναστατημένης μεταπολεμικής αμερικάνικης κι όχι μόνον νεολαίας. 
Ποια να είναι η εξήγηση του φαινομένου; Γιατί θεοποιήθηκε αυτή η χαλασμένη φάτσα με το νοσηρό βλέμμα. Λέω για τον δύστροπο, απροσάρμοστο και ψευτοκουτσαβάκι Τζαίημς Ντην. Μέτριος, λίγος ηθοποιός, ο οποίος γύρισε μόλις τρεις ταινίες, όλες τη χρονιά του θανάτου του, μάλλον της ''αυτοκτονίας'' του. Οι ταινίες ''Επαναστάτης Χωρίς Αιτία'', ''Ανατολικά της Έδεμ'' και ''Γίγας''.
Δεν υπάρχει απάντηση. Υπάρχει, αλλά δεν είναι εύκολο να συμφωνήσουμε, ότι γι' αυτό ή για κείνο το λόγο έγινε αξέχαστος ο Τζαίημς Ντην, πεθαμένος 67 χρόνια, αλλά ο μπαγάσας με πρόσωπο σημερινό. Και γιατί, όταν τελειώσει η καριέρα του ο 
μοναδικός Μπρατ Πητ, κατά πάσα πιθανότητα θα λησμονηθεί.
Διαβαστε ακομα:

ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙΣ ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΟΥ, ΠΟΤΕ!