Όποιος γνωρίζει από κοντά τον Μελισσανίδη και τα όσα κατάφερε στη ζωή του, καμία έκπληξη αν βάλει το χέρι στη φωτιά και μας διαβεβαιώσει πώς το άτομο σίγουρα μεγάλωσε δίπλα στον Ωνάση, σαν παραγιός του Σμυρνιού. Μήπως, πάλι, ο Κοκκινιώτης ήταν ένα φάντασμα κολλημένο βεντούζα στους Έλληνες εκείνους με το θηρίο μέσα τους, με το ηφαίστειο στα σωθικά και δεν ησύχαζαν, ακόμα κι όταν πια είχαν μεγαλουργήσει.
Λένε αυτοδημιούργητο τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Πράγματι. Ξεκίνησε από το μηδέν, από οικογένεια ταπεινή. Από φτωχογειτονιά. Ο ορισμός του αυτοδημιούργητου. Με πρόσημο, αλλά και παράσημο, της προσωπικής του επιτυχίας, ότι ποτέ δεν προσπάθησε να «σουλουπώσει», να μακιγιάρει τη λαϊκή καταγωγή του. Να ευνουχίσει το πηγαίο χιούμορ του και τη γνησιότητα του νεοελληνικού ψυχισμού.
Οι αράδες με αφορμή τα 31 χρόνια της AEGEAN. Ένας σύγχρονος μύθος. Ο άνθρωπος, μετά τα 40 του αφού είχε περάσει από αξονική τον κόσμο γύρω του, την έκανε σ’ ένα χώρο και αντικείμενο, με το οποίο δεν είχε ιδέα. Καμία σχέση με θάλασσα και ενέργεια. Περιουσία του η όποια επιχειρηματική εμπειρία είχε χαρίσει από μία συνοικιακή σχολή οδηγών. Από το τίποτα, λοιπόν, από το μείον τίποτα, εξελίχθηκε σε μεγιστάνα των ναυτιλιακών καυσίμων. Πολυεθνικός κολοσσός. Το φαινόμενο.
Δεν υπάρχει προηγούμενο. Ο Μελισσανίδης πάτησε και στα δύο ημισφαίρια, όμως την πλευρά του θριάμβου του την κρατάει στον ίσκιο του, όσο γίνεται αθέατη.
Αυτοδημιούργητος ο τίγρης, και αυτοδίδακτος. Έμαθε μόνος του. Εφόδια του οι μνήμες από την μάνα του, που την έχασε πιτσιρικάς, και οι αξίες ζωής με τις οποίες ποτίστηκε από τον πατέρα του. Έτσι όπως τις κουβαλάει η παράδοση στις αρχέγονες οικογένειες εποχών πεπερασμένων.
Εκρηκτικός χαρακτήρας ο Μελισσανίδης. Ντοπάρει με ενθουσιασμό και αυτοπεποίθηση τα κολλητάρια του. Ο ίδιος δοσμένος ισόβια στη δημιουργία. Λίγες ώρες μετά τη γέννηση, στις 8 Μαρτίου σα σήμερα, το 1951, τον έραναν οι μοίρες, να έχει καλό διάβα στο δρόμο του.
Διαβαστε ακομα: