ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΗΣ ''ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΜΟΡΑ''

 
Όσο υπάρχει μαφία θα πεθαίνουν πριν της ώρας του και μαφιόζοι. Αυτό, βέβαια, δεν αλλάζει κάτι. Νόμος και παρανομία πάνε μαζί. Κόσμος και υπόκοσμος. Καθαρό, νόμιμο, φορολογημένο χρήμα και μαύρο, αδήλωτο, γκαγκστερικό χρήμα. Και πάντα θα υπάρχει μαφία, δηλαδή οργανωμένη εγκληματικότητα διότι την έχει ανάγκη η νομιμότητα. Μη μπούμε σε βαθειά κουβέντα. Και η παρανομία, άλλωστε, έχει ανάγκη τη νομιμότητα. Χωρίς την κρατική νομιμότητα θα πεθάνει την ίδια στιγμή η μαφιόζικη, η περιθωριακή εγκληματικότητα. Είπαμε. Πάνε μαζί, είναι πακέτο η κοινωνία και η παρακοινωνία. Η οικονομία και η παραοικονομία. Το εμπόριο και το παραεμπόριο. 
Αυτό γίνεται στην Αμερική. Ισορροπία. Οι μεν και οι δε. Ο καθείς στο γήπεδο του. Το κεφάλι του τρώει όποιος περνάει την κόκκινη γραμμή. Τα όρια.
Μάρτιο του 2019 δολοφονήθηκε ο αρχηγός της μαφιόζικης «οικογένειας Γκαμπίνο» στις ΗΠΑ, ο 54χρονος Φράνκ Κάλι (φώτο, με το μαύρο γυαλικό). Τα διεθνή πρακτορεία έβγαλαν στον αέρα την είδηση, όμως χωρίς να αναφέρουν, ίσως δεν την γνώριζαν, μια αξιοπρόσεκτη λεπτομέρεια. Τον Κάρλο Γκαμπίνο (1902-1976) διαδέχτηκε στην ''οικογένεια'' ο Αλφόνσο Τιέρι, του οποίου η γκαγκστερική δράση ενέπνευσε στον Μάριο Πούτσο να γράψει το θρυλικό βιβλίο «Ο Νονός». Που έγινε τριλογία στο σινεμά, με τον Μάρλον Μπράντο στην πρώτη ταινία.

Οικογένεια της Καμόρα, δηλαδή της Νάπολι, αυτή του Γκαμπίνο, όχι της Ντραγκέτα, της μαφίας με καταγωγή από Σικελία. Ο δολοφονηθείς Φρανκ Κάλι κρατούσε την παράδοση της οικογένειας, δηλαδή τον έλεγχο σε μεγάλο βαθμό στο εμπόριο ναρκωτικών στις ΗΠΑ. Τα παλιά χρόνια τα φακελάκια με κοκαΐνη, πριν τα ρίξουν στην αγορά, τα έραιναν με «διαβασμένο» από παπά, με ιερό νερό, με σκοπό να μη πεθάνει κανένας χρήστης.

Υπάρχει και η «Παναγιά της Καμόρα». Η προστάτιδα της καμορανέζικης φαμίλιας. Δεν απαγορεύει ο Θεός στους πιστούς να εγκληματούν, αρκεί να είναι καλοί χριστιανοί. Και οι Έλληνες πειρατές είχαν τον δικό τους άγιο, τον Νικόλαο. Καλός άγιος, όχι μονάχα για τους νόμιμους, τους νοικοκυραίους ναυτικούς

Δολοφονία χωρίς σημειολογία είναι σα να μην έγινε. Πάντα η μαφία σκοτώνει με τέτοιο τρόπο ώστε να περνάει το «μήνυμα» της. Να ''μηνύσει'' για ποιο συγκεκριμένο λόγο καθάρισε κάποιον. Μόνο έτσι αξίζει η δολοφονία, η τιμωρία, η εκδίκηση. Τον Φράνκ Κάλι τον πυροβόλησαν και πεθαμένο πια τον ποδοπάτησε το αυτοκίνητο των εκτελεστών. Ποια είναι η αποκωδικοποίηση αυτής της δολοφονίας; Το θύμα δεν ήταν συνεργάσιμο με τις άλλες τέσσερις ιταλικές φαμίλιες του υποκόσμου στην Αμερική.

Οι 5 οικογένειες της ιταλοαμερικάνικης μαφίας: Μπονάνο, Κολόμπο, Γκαμπίνο, Τζενοβέζε και Λουκέσε.

Πέντε οι αρχηγοί. Ο Φράνκ Κάλι πιθανόν την είδε capo di tutti capi, αφεντικό των αφεντικών, όπως ο Σαλβατόρε Μαρατζάνο. Αυτόν τον καθάρισαν το 1931, πέντε μήνες αφού αυτοανακηρύχθηκε αρχινονός.

Διαβαστε ακομα:

ΤΟ ΚΛΕΙΣΤΟ ΚΛΑΜΠ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ