ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΕΥΚΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΙΕΣ

 

Το καλοκαίρι είναι η εποχή για να αντιληφθεί και ο τελευταίος μαλάκας Έλληνας ποια είναι η περιουσία του. Η αξία του. Η ζωή του. Το καλοκαίρι ο τόπος μας, περισσότερο από ποτέ στη διάρκεια του χρόνου, δείχνει τα πλούτη του. Τις ομορφιές του, κι αυτές δεν συγκρίνονται με καμιά χώρα. Γιατί; Οι συντεταγμένες, δικέ μου. Μας φτιάχνουν το κλίμα που λούζει την Ελλάδα και την κάνει μοναδική.

Και έχεις τον χάλια, ένα σωρό αμέτρητους πίτουρες, που την κάνουν σε νησί, χώματα ευλογημένα, και ψάχνονται να πάνε μεσημέρι για ουζομεζέδες και σε ποιο μαγαζί να κάνουν το βράδυ τη νυχτερινή εξόρμηση. Αυτά έχουν να πουν κάτι ενημερωτικά ένθετα των μμε, τίποτα άλλο, παρά μόνο που θα φάτε, που θα ξεδώσετε, που θα χαλαστείτε.

Άσε τα δύσκολα. Τις βαρειές μνήμες και τις χιλιετίες Ιστορίας που κουβαλάνε τα βράχια και τα βουνά της Ελλάδος. Την πατρίδα των μεγάλων μύθων, ό,τι γέννησε πολεμιστές αρχιδάτους και μύστες αιώνιους. 
Μιλάμε για τα ηλιοβασιλέματα απίθανα, δεν τα βρίσκεις πουθενά αλλού. Και τα πεύκα μας. Δικά μας είναι, κανενός τουρίστα. Και τα αμπέλια μας, και οι ελιές μας. Δικά μας κι αυτά, επειδή εμείς τα αναπνέουμε και στα παπάρια μας αν είναι γραμμένα στη μερίδα μας, στο κτηματολόγιο.

Τράβα να ρίξεις μια βουτιά, και η θάλασσα δική σου είναι, πατριώτη.

Διαβαστε ακομα:

ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ