ΑΛΛΟ ΠΡΑΜΑ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ ΒΑΡΕΘΕΙ ΕΝΑΝ ΑΝΔΡΑ...

 
Γράφει ο Στήβεν Αβραμίδης

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: Αγάπη μου, με όλο το θάρρος κι επειδή έχω εκτεθεί στην γειτονιά, θα με παντρευτείς;

ΜΗΤΣΟΣ: Άκου, μωρό μου. Ο γάμος είναι πολύ σοβαρότερη υπόθεση από μια γειτνιακή έκθεση. Και δεν κατάλαβα γιατί έχεις εκτεθεί στην γειτονιά, που έχει τόσες πουτάνες που πηδιούνται σαν σκύλες από μικρές. Επίσης, έχω διαβάσει ότι ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα κι έτσι και σκοτωθεί ο δικός μας, πού να βρεις άντρα σε μεγάλη ηλικία. Δεν είμαι έτοιμος για τέτοια δέσμευση, κορμάρα μου, αλλά θα μπορούσα να σου προτείνω ένα σύμφωνο συμβίωσης.

Κάπως έτσι ξεκίνησαν τα πράματα, τότε παλιά, στα παγκόσμια προοδευμένα εθνοκράτη, όταν ένας Διαμαντής εξέφρασε την επιθυμία του, κι ο πολιτικός Μήτσος έβαλε μπροστά τις μηχανές. Όπως και να το κάνεις, ο Μήτσος ήταν ο άνδρας της σχέσεως, ασχέτως τούμπαλιν κι εναλλάξ τουρλοκωλιάσματος κατά την διάρκεια της διείσδυσης, κι άρα λογικά ο Διαμαντής απευθύνθηκε στον ισχυρό.

Εγώ φυσικά δεν θα μείνω στις πικάντικες λεπτομέρειες των νεοταξικών ζευγαριών, που δεν μπορώ και να τις καταλάβω απόλυτα, αφού έχουμε και μια τρύπα λιγότερη, ενώ δεν υπάρχει και περιέργεια εξερεύνησης, μια και τα όργανα είναι περίπου ίδια. Είμαι σοβαρός και πάντα ασχολούμαι με το μέλλον. Το οποίο μέλλον, απλά θα περάσει κι από μια απλή κατοχύρωση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των ομοφυλοφίλων, μια ακόμη απλούστερη νομιμοποίηση των περιουσιακών στοιχείων μέσω διαθηκών, καθώς και από μια λεπτομέρεια του ελάσσονος θέματος της υιοθεσίας παιδιών. Δεν είμαι σε θέση να ασχοληθώ με το τι μπορεί να σκεφτεί το μυαλό του παιδιού, το οποίο ζώντας μέσα στην ομαλότητα της φυσικής ανωμαλίας ή στην ανωμαλία της κοινωνικής συμβίωσης, ποιόν θα φωνάζει πατέρα ή μάνα ανάμεσα στους έτσι ή παρομοίως στις λεσβίες ή τι θα διαλέξει για την πάρτη του όταν ενηλικιωθεί. Αλλά φυσικά κι αυτό δεν μπορεί να είναι δικό μου πρόβλημα, και αναγνωρίζει ότι ακόμα κι από φυσιολογικούς της πουτάνας μπορεί να παραχθεί σαν αποτέλεσμα.
Είμαι υπέρ της ανάπτυξης και της αυτοδιάθεσης του οργάνου του καθενός. Επίσης οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι παγκόσμια μειοψηφία, όταν ακόμα και σήμερα γουστάρω το αντίθετο φύλο. .Όπως και να το κάνουμε, τα ζευγάρια πλέον θα διαφέρουν κι άρα η κανονική ψυχολογική υποστήριξη ή η κοινωνική λειτουργική άμυνα, δεν μπορεί να είναι ίδια. Οι αρμόδιες λοιπόν πανεπιστημιακές έδρες, πρέπει να αποκτήσουν μια διαφοροποίηση χωριζόμενες σε ομοφυλοφιλικές ή ετεροφυλοφιλικές εξειδικεύσεις. Άλλο πράμα να βαριέται μια γυναίκα έναν άνδρα, κι άλλο πράμα να βαριέται μια γυναίκα. Το αντίστοιχο ισχύει και για έναν ομοφυλόφιλο που βαρέθηκε τα ίδια οπίσθια.

Και μιλάω πολύ σοβαρά, αφού και τα σύμφωνα συμβίωσης, δεν έχουν ημερομηνία λήξης, όπως δεν έχουν και οι γάμοι, που απλά συντηρούνται από τα μπουρδέλα. Άμα λοιπόν υπάρξει πρόβλημα εκεί μέσα, δεν θα πρέπει να υπάρχει ειδικός επιστήμων για την παρέμβαση; Δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί ο κλασσικός που έδινε συμβουλές στα παραδοσιακά ζευγάρια. Που έλεγε βάλτε μια τσόντα ή πάρτε τα τάδε σεξουαλικά βοηθήματα ή τα τάδε εσώρουχα. Εδώ μιλάμε για άλλα πάθη, στα οποία η ψυχολογία και η ψυχιατρική, θα πρέπει να κάνει έρευνες από τώρα, μέχρι να σκάσει το πρόβλημα αρκετά χρόνια αργότερα. 

Είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα αυτό που θα αντιμετωπίσουν οι μοντέρνοι πολιτικοί επίσης, πέραν των γονιών που ήθελαν ντε και σώνει να τεκνοποιήσουν, και τώρα βλέπουν το πήδημα της κόρης τους σαν καθημερινό ψωμί σε σύγκριση με τον γιό που από ομοφυλόφιλος της γειτονιάς, έγινε ο με δικαιώματα στην αυτοδιάθεση κάποιου άνδρα εραστή και τους μιλάει για ειλικρινή σχέση. Φυσικά, όταν γίνει αυτό, μάλλον θα ΄χει αλλάξει η γειτονιά, αλλά στην παγκοσμιοποίηση, δεν θα 'χει γίνει και παγκόσμιο το κίνημα των ομοφύλων; Όχι πως με νοιάζει κι ιδιαίτερα αυτό, αλλά ρε παιδί μου, εγώ τα λέω από τώρα για τα δικαιώματα των φυσιολογικών κατά φύσιν που θα τα ψάχνεις με το κυάλι.

Δεν θα του σηκώνεται λοιπόν, θα έχει βαρεθεί, δεν θα μπορεί να τεκνοποιήσει και να τέρψει τις ορμόνες του, θα 'χουν χαθεί και οι κανονικοί βάσει προηγούμενης φύσης, τι θα κάνουμε μετά; Πώς θα βγαίνει το διαζύγιο; Συναινετικά ή θα έχουμε τίποτα μαλλιοτραβήγματα μπροστά σε άλλες αδερφάρες που θα κάθονται στα έδρανα; Λεπτομέρειες αυτές, μπροστά στις θέσεις εργασίας που θα ανοίξουν αλλά και στις καινούργιες δικανικές τεχνικές για τις διατροφές, που όμως θα κλείσουν αυτές που υπάρχουν σήμερα, αφού άλλα θα επικρατήσουν είτε λόγω πραγματικότητας είτε λόγω μόδας και φόβου των άλλων που το παίζουν άνδρες ή γυναίκες. Χώρια ο χαμός που θα γίνει στα μπουρδέλα προκειμένου να κρατηθεί ο γάμος των λεσβιών και να μην πάει χαμένος τόσος κόπος λαστιχοπέους.

Τα νέα φέρνουν τα πάνω κάτω και καλά θα κάνουν. Δεν το βλέπω αρνητικά, αφού τουλάχιστον θα μπορούμε να ξέρουμε το μέγεθος της απάτης της κοινωνίας που ζούμε, αλλά και να πούμε αυτά που πιστεύουμε στα παιδιά μας, τα οποία δεν τα ξέρουμε και πλήρως. Ας βάλει ο Θεός το χέρι Του, μπας και σωθούμε γενικώς με την μαλακία που ζούμε και την δήθεν ελευθεριότητα, που τώρα τα έβαλε ακόμα και με την οικογένεια και θέλει να κάνει την παγκόσμια κοινωνία, Άγιον Όρος. Ό,τι όμως και να γίνει, εγώ δηλώνω την προτίμηση μου στα φωνήεντα, που αναδεικνύουν την οποιαδήποτε γλώσσα. Οπότε η γλώσσα του σεξ, είναι χαμένη με σύμφωνα.

Διαβαστε ακομα:

ΜΟΔΑ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ... ΑΝΩΜΑΛΙΑ