ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ ΝΑΙ, ΚΥΡΙΑ ΟΧΙ Η ΠΟΥΤΑΝΑ

Πριν από 14 χρόνια δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης ήταν ο δικός μας, ο κουμπάρος Ταγίπ Ερντογάν. Τον λέω δικό μας, διότι έχει πιάσει κολλητηλήκια με τον Καραμανλή. Μαλακίες. Έτσι για να ξεκινήσουμε μαλακά, όμως όχι και μαλακισμένα. Δήμαρχος σε μεγάλη πόλη ή στην πρωτεύουσα είναι το πρώτο μεγάλο βήμα για έναν πολιτικό πριν γίνει πρωθυπουργός.

Έτσι την είχε δει και ο Έβερτ, όπως και ο Αβραμόπουλος, αλλά τους έκατσε η βάρκα. Ακόμα και η Ντόρα πήγε να γίνει δημαρχέσσα στην Αθήνα, όμως όταν έβλεπε ότι δεν την έπαιρνε το εν γένει κλίμα και για να μη μένει εκτός κόλπου μπήκε στην κυβέρνηση. Τέλος πάντων.

Είμαστε στον Ερντογάν, 1994, δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης στην οποία ένα από τα πιο ισχυρά πρόσωπα της ιστορικής μεγαλούπολης είναι η φοβερή και τρομερή Αρμένισσα μαντάμ. Όχι, μη βιάζεστε, μην τρέχει το μυαλό σας στην μαντάμ Ικονοπέσκου, που την έκανε θρυλική ο μέγας Παρασκευάς. Αυτή ήταν Ρουμάνα και το μπουρδέλο το είχε στο Λονδίνο. Μιλάμε για την Ματίλντα Μανουκιάν, μια γυναίκα που διαφέντευε το μπουρδέλο πολυτελείας με κανόνα πρώτο την εχεμύθεια. Με κώδικα.

 

Στην πραγματικότητα η δαιμόνια αυτή Αρμένισσα, η αρμενικής καταγωγής Τουρκάλα, δεν είχε ένα μπουρδέλο, αλλά μια αλυσίδα «κακόφημων» τρόπος του λέγειν σπιτιών στην Κωνσταντινούπολη. Και ο Ερντογάν ήθελε να της βάλει χέρι. Είναι δυνατόν, σου λέει ο δικός μας, να είμαι εγώ ο γαμάω της Πόλης και να παριστάνω αλά Καραμανλής τον πολέμιο της διαφθοράς και τον ηθικό ισλαμιστή από την μια και από την άλλη να γαμεί και να δέρνει με τις πουτάνες της η Αρμένισσα; Τελικά, τίποτα δεν έκανε ο Ερντογάν. Το μπουρδέλο είναι πιο ισχυρό από μια κυβέρνηση, από ένα κόμμα. Επειδή το μπουρδέλο δεν εκλέγεται, δεν ψηφίζεται και δεν παρέχει υπηρεσίες στο λαό, αλλά σε συγκεκριμένους πελάτες. Πέρα απ’ αυτό.

 

Μιλάμε για την μαντάμ Ματίλντα, όχι για κάποια τυχαία μπουρδελιάρα, μια τσατσά αναλώσιμη, μια τυχοδιώκτρια επιχειρηματία που το ρίχνει στην παρανομία και έτσι ανά πάσα στιγμή είναι εκτεθειμένη και στην αστυνομία και στη δικαιοσύνη, να την εκβιάζουν, να την απειλούν να την κλείσουν. Είπαμε. Δυνατή μαστόρισσα η Μανουκιάν. Ήξερε να μανουβράρει μπάτσους, αρχιμπάτσους, και πολιτικούς, και εισαγγελείς. Και με φακελλάκια, και με μουνάκια. Ο Ερντογάν, όμως, το έπαιζε δύσκολος, διότι είχε βάλει πλώρη να γίνει πρωθυπουργός και ήθελε να σκοράρει ''καθαρά χέρια'' σε μια ''βρώμικη'' επιχείρηση . Τζίφος.

 

Εγώ πληρώνω την εφορία! Αυτό έλεγε δημοσίως και επισήμως η μαντάμ. Με την ευκαιρία, να το πούμε κι αυτό. Ο χαρακτηρισμός «μαντάμ», για την «κυρία» που προωθεί κορίτσια στην πορνεία, για την αρχηγό της ομάδας, προέρχεται από την Γαλλία βέβαια, πρωτοχρησιμοποιήθηκε και έτσι καθιερώθηκε παγκοσμίως αυτός ο όρος. Μανδάμ.

 

Δεν μου φθάνουν δεκαεπτά σεντόνια για να αναλύσω τον ανά τους αιώνες τύπο της διαχρονικής Μαντάμ, που ως ανάγκη και ως μορφή γεννήθηκε από το έγκυρα διαπιστωμένο αρχαιότερο επάγγελμα της ανθρώπινης δραστηριότητας στον πλανήτη, την πορνεία. Το πληρωμένο σεξ. Ούτε ο γεωργός είναι ο πρώτος επαγγελματίας, ούτε ο ξυλουργός και ο ταχυδρόμος και ο καρεκλάς. Πρώτα ο άνθρωπος έκανε ό,τι έκανε, όλα όσα χρειαζόταν να κάνει, κτίστης, κτηνοτρόφος, πολεμιστής, μόνος του τα έκανε όλα. Και πριν σκάσουν τα επαγγέλματα, του φούρναρη ή του υποδηματοποιού, έκανε την εμφάνισή της η πουτάνα, αυτή που με το κορμί της εξυπηρετούσε σεξουαλικά έναντι κάποιου είδους, μιλάμε τώρα σε εποχές προϊστορικές ακόμα, που δεν υπήρχαν νομίσματα και η πουτάνα η «επαγγελματίας» αμειβότανε με λίγα σταφύλια ή ντομάτες, ίσως και μια προβιά, γιατί όχι κι ένα πρόβατο. Επιστροφή στην Αρμενία.

 

Εγώ πληρώνω την εφορία! Αυτό έλεγε φόρα παρτίδα η Ματίλντα Μανουκιάν. Το κράτος κονομάει από μένα! Δεν έχω να κρύψω τίποτα και δεν συμφέρει την κοινωνία να κλείσω εγώ και να αρχίσει να δουλεύει στην παρανομία, κάποια άλλη προκομμένη. Αυτά έλεγε η Μαντάμ κι είχε απολύτως δίκαιο.

 

Είχε κι άλλο ένα δυνατό επιχείρημα η κυρία, που δήλωνε ότι είναι μια ειλικρινής ισλαμίστρια και σε καμία περίπτωση μια αμαρτωλή διότι στην πραγματικότητα συνέχιζε την οθωμανική παράδοση, όπως αυτή λειτουργούσε στην αυλή του σουλτάνου. Ό,τι, δηλαδή, γινόταν κάποιες νύχτες στο σαράι, όργιο κραιπάλης με γαμήσια και χασίσια, αυτό ακριβώς πρόσφερε στο περίφημο «σαλόνι» της, στο μαγαζί της, πίσω από τη βιτρίνα των επιχειρήσεων της η Μαντάμ. Τελικά, ο Ερντογάν δεν έκλεισε τα σπίτια της μαντάμ, ίσως και γι’ αυτό στη συνέχεια έγινε δυο φορές πρωθυπουργός.

 

Δεν έχει πεθάνει η μαντάμ. Ο ρόλος της μαντάμ. Απλά έχει αλλάξει πρόσωπο. Και χαρακτήρα. Και τον τρόπο στο σέρβις που κάνει. Όσο οι άνδρες, κάποιοι άνδρες, και δεν είναι μειονότητα, θέλουνε να πηδάνε και επί πληρωμή, τόσο θα μεσουρανεί η μαντάμ. Αυτό, όμως, το γυναικείο προπύργιο κλονίζεται. Η μαντάμ πεθαίνει, όμως όχι ο ρόλος της. Η τεχνολογία από την μια και από την άλλη ο απίστευτος σε μεγέθη κύκλος εργασιών της πορνείας έστησαν γραφεία ερωτικών συνοδών, χιλιάδες ναι, ναι, χιλιάδες δίκτυα που λειτουργούν κανονικά σαν οίκοι ανοχής, χωρίς το κεφάλι της δουλειάς ο αρχηγός να έχει απ’ ευθείας επαφή τόσο με τον πελάτη, όσο και με την πουτάνα.

 

Όλα γίνονται ηλεκτρονικά. Με κινητά τηλέφωνα, με το διαδίκτυο, με πιστωτικές κάρτες, με μεταφορές ποσών σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Και ούτε σε ξέρω, ούτε με ξέρεις. Ούτε θέλεις να με μάθεις, ούτε μ’ ενδιαφέρει αν είσαι παντρεμένος, χωρισμένος, εργένης. Μιλάμε τώρα για τα πραγματικά ραντεβού στα τυφλά. Θες να πηδήξεις; Βλέπεις στο καντράν τα γκομενάκια σε πόζες ερεθιστικές χωρίς να ξέρεις ποιο είναι το αληθινό τους όνομα, και χωρίς να μπανίζεις πρόσωπο και μόνο σ’ αυτό έχει πέσει «μωσαϊκό» στην οθόνη. Και λες Αυτή θέλω με το ψευδώνυμο «Νικόλ» ή «Καμερόν» ή «Ντιόν».

 

Η βιομηχανία της πορνείας. Τα ροζ κυκλώματα που λένε. Και κάργα στο ηλεκτρονικό καρνέ δεσποινίδες που είναι φοιτήτριες, άλλες που θέλουν να μπουν στο χώρο της μόδας και του σώου, μοντέλες, τραγουδίστριες, ηθοποιοί. Κι όλες το κάνουν για τα λεφτά. Γιατί άλλο; Καμία δεν γίνεται πουτάνα για να γαμηθεί. Μια αγάμητη, για να είναι αγάμητη, σημαίνει ότι δεν την πλησιάζει κανένας. Άρα, ποιος μαλάκας θα πληρώσει για να πηδήξει μια κακάσχημη; Τέτοια ανωμαλία δεν έχει επισημανθεί ακόμα από την επιστήμη της ψυχολογίας και της σεξολογίας. Με την κακοφτιαγμένη, με την ατσούμπαλη, με την υπέρβαρη, με την βρυκολακιασμένη στη φάτσα θα πάει μόνον ο αγάμητος, ο πεινασμένος, ο προερχόμενος από φυλακή, από εξορία.

 

Τα λεφτά. Για τα γαμημένα τα λεφτά γίνεται πουτάνα η άλλη. Όπως η άλλη γίνεται μαντάμ. Εδώ είμαστε. Ουδεμία σχέση, όμως, έχει η μαντάμ με την πουτάνα. Η μαντάμ δεν είναι πουτάνα, είναι η αρχιπουτανάρα, η κάπταιν. Η μαντάμ, η κυρία, αυτή που έχει το νταραβέρι τόσο με το πελατολόγιο της, όσο και με το προσωπικό της. Δεν γαμιέται η μαντάμ, κι αν θα το έκανε, θα γαμηθεί ως μαντάμ, όχι πουτάνα, όχι επί πληρωμή.

 

Τα τελευταία χρόνια η δουλειά ανέδειξε απίστευτης κλάσεως μαντάμ νεαρώτατης ηλικίας! Και με μορφωτικό επίπεδο! Όλες οι αστυνομίες του κόσμου έχουν πλέον αντιληφθεί ότι άλλαξε το μοντέλο της μαντάμ που δεν έχει σχέση ούτε με την Ικονοπέσκου, ούτε με την Μανουκιάν. Η σημερινή μαντάμ είναι η γάτα, η πανέξυπνη επιχειρηματίας, με κοσμοπολίτικη αύρα, με ξένες γλώσσες, με υψηλές γνωριμίες, με ακριβά αμάξια, με κοσμήματα, με βίλες, με κότερα. Φοβερά πράγματα.

 

Να βλέπεις μια τριαντάρα, ίσως και κάτω από τα 30 χρόνια, με γοητευτική εμφάνιση και εκλεπτυσμένους τρόπους, και να είναι ''μαντάμ'', να βγάζει εκατομμύρια διότι στην ατζέντα της έχει μέχρι και 2.000 κοπέλλες που τις στέλνει στα πιο σικ ξενοδοχεία των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων. Μιλάμε για κορίτσια που μοιάζουν περισσότερο σε σταρ του σινεμά, σε φωτομοντέλα.

 

Ποιος «στρατολογεί» όλα αυτά τα πουτανάκια, τα καλλίγραμμα και με την εκπαιδευμένη συμπεριφορά στο κρεβάτι του επώνυμου πολιτικού και μεγαλοδικηγόρου, μεγαλοδημοσιογράφου και ηθοποιού; Και δεν μιλάμε μόνον να δείξει πως είναι γυναίκα ότι αξίζει τα λεφτά της, ώστε να ικανοποιείται ο πελάτης, ότι πηδάει μια γυναίκα που είναι και γκομενάρα και άτομο επιπέδου. Μιλάμε και για τα μέτρα ασφαλείας. Μην πέσει στη μέση ο εκβιασμός του πελάτη ή η πιτσιρίκα όταν βγει στα μπαράκια τα βραδάκια να αρχίσει να σαλιαρίζει ότι χθες ήμουνα με τον τάδε, μάλιστα όχι ως κωλγκέρλ, αλλά διότι έχουμε σχέση, με θέλει, δεν ξέρω τι να κάνω επειδή είναι παντρεμένος κι άλλα τέτοια τρελά.

 

Δεν παίζουν τέτοια πράγματα. Εδώ κάνουμε δουλειά. Και βγάζουμε πολλά λεφτά. Και άμα βγάζουμε πολλά και για να βγάζουμε πολλά έχουμε ήδη κάνει τα κουμάντα μας, ώστε το κάθε κοριτσάκι να ξέρει σε τι ρίσκο μπαίνει αν θέλει να μας τινάξει στον αέρα.

 

Εύκολο και αρκετό το χρήμα της πορνείας. Δεν πιάνει τόπο, όμως. Αυτά λέει η ζωή. Η πουτάνα πάντα θα είναι πουτάνα. Και θα έχει κακό τέλος. Δεν θα κάνει, δηλαδή, το καλό της γάμο, δεν θα κρατήσει τα λεφτά που μάζεψε, δεν θα στήσει μπίζνες όπως σχεδίασε πριν μπει στη «δουλειά». Και δεν θα γίνει κυρία, ακόμα κι αν η κοινωνία την αποδεχθεί, ακόμα κι αν την εκλέξει βουλευτίνα. Οι εξαιρέσεις παίζουν, λέμε ποιος είναι ο κανόνας.

 

Δεν μιλάμε υποθετικά. Έχουν συμβεί αυτά. Πουτάνες παντρεύτηκαν πρωθυπουργούς και κολοσσούς του χρήματος. Λοιπόν. Δεν μιλάμε για μια πουτάνα στην ψυχή, που λένε. Που με οπλοστάσιο το μουνί της ανέβηκε κοινωνικά και οικονομικά. Τέτοιες υπάρχουν. Μιλάμε για τις πουτάνες στο σώμα. Αυτές είναι καταδικασμένες. Κι αν οι ίδιες νοιώθουν ότι είναι κυρίες, δηλαδή τα έχουν καλά με τον εαυτό τους, η γαμημένη κοινωνία αδυνατεί να τις αντιμετωπίσει όπως τις γυναίκες που δεν βγήκαν στο πεζοδρόμιο.

 

Λέω στο πεζοδρόμιο. Το κωλ-γκερλ, το κορίτσι που το καλείς στο δικό σου χώρο, αυτό το call-girl δεν κάνει πεζοδρόμιο, όμως αφού είναι πληρωμένη πουτάνα είναι το ίδιο, είναι σαν κι αυτές του πεζοδρομίου. Όσο εύκολα ψωνίζεις την μια, άλλο τόσο και την άλλη, που θα ‘ρθει κάποτε η ώρα να την τσεκάρει στα τεφτέρια της η υπηρεσία ηθών, άσχετο αν η ίδια δεν θα το μάθει ποτέ πως βρήκαν το στίγμα της. Πολλές «ερωτικές συνοδοί» δεν έμαθαν ποτέ ότι η αστυνομία τις είχε πάρει μυρωδιά, αλλά δεν χρειάστηκε να τις ξεμπροστιάσει.

 

Η μπατσία έχει κι αυτή το δικό της κώδικα. Νο 1, να ξέρει τι γίνεται. Αυτό κυρίως την ενδιαφέρει. Νο 2, αν η πολιτσία ξεβρακώσει το πουτανάκι, τότε θα ξεβρακωθεί και ο κύριος πελάτης που μπορεί να είναι υπουργός ή δικαστής, στρατηγός ή διαπλεκόμενος καναλάρχης, επιχειρηματίας. Νο 3, κυνηγάμε την παρανομία αλλά όχι να υπονομεύσουμε το σύστημα και τα θεμέλια της κοινωνίας διασύροντας άτομα του δημόσιου βίου.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ Μάρτιο 2008

Διαβαστε ακομα:

ΞΕΒΡΑΚΩΜΑ ΤΩΝ ΠΑΠΑΔΩΝ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!