ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΡΟΥΦΙΑΝΙΕ

 
Τετοιες ώρες, τις πρώτες Αυγούστου, το 1821, πατάει στην Ελλάδα ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. Ο απόλυτος καριόλης. Οι Έλληνες έχουν πάρει τα όπλα, κτυπάνε όπου βρουν και όπου τους παίρνει τους Τούρκους, η κατάσταση είναι μπερδεμένη, μόνον εθνικό φρόνημα δεν υπάρχει. Οι ξεσηκωμένοι, λαουτζίκος και κλεφτοκαπεταναίοι, θέλουν να καθαρίσουν μια και καλή τη μπουγάδα. Δηλαδή; Όχι μόνον να διώξουν τον Τούρκο. Δεν λέει τίποτα αυτό αν παραμείνει η εξουσία στους κοτσαμπάσηδες. Αυτοί, άλλωστε, μπήκαν θέλοντας και μη στον αγώνα, τα δίνουν όλα να διατηρήσουν τα κεκτημένα. Να παραμείνουν προύχοντες.

Δεν έχει περάσει καιρός, μόλις πριν ένα μήνα, όταν όλο το σκυλολόι των κοτσαμπάσηδων συγκεντρώνεται στα Βέρβαινα για να συνεδριάσουν, να δουν τι θα κάνουν με τους Υψηλάντηδες, τους Παπαφλέσσες και Αναγνωσταράδες, Αυτοί θέλουν αίμα, να σφάξουν τους “τουρκολάτρες” κοτζαμπάσηδες., τους οποίους γλύτωσε ο Κολοκοτρώνης, άλλη ιστορία αυτή.

Αύγουστο μήνα, λοιπόν, έρχεται στην Ελλάδα ο Μαυροκορδάτος, ο άνθρωπος της Αγγλίας. Ξέρει τι θέλει. Αυτό είναι το λιγώτερο. Ξέρει τι να κάνει. Πώς θα επιβληθεί στους κοτζαμπάσηδες, που κι αυτοί έχουν τις διαφορές τους. Και πώς θα κουλαντρίσει με ρουφιανιές τους αρματωμένους επαναστάτες.

Ο τύπος είχε υπονομεύσει τη Φιλική Εταιρεία, με όργανο τον μητροπολίτη Ιγνάτιο, ξεφωνημένο κωλομπαρά, πήρε το παιχνίδι επάνω του και αναδείχθηκε στον κακό δαίμονα του 1821. Κατουρήστε τον τάφο του.

Διαβαστε ακομα:

ΟΙ ΜΠΟΥΛΝΤΟΖΕΣ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΙ... ΑΛΛΟΥ