ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΠΟΡΝΗ

Γυρίζει ο δίσκος της ρουλέτας και μαζί καλπάζει με μεγαλύτερη ταχύτητα η μπίλια. Σε ποιο νούμερο θα καταλήξει; Ο παίκτης δεν έχει αγωνία. Ο αληθινός παίκτης. Ο τζογαδόρος κρύο αίμα. Ας πάει η μπίλια όπου γουστάρει.

Είναι ακόμα στις πρώτες στροφές ο δίσκος. Ο καθένας στο τραπέζι εύχεται «να έρθει» το νούμερο του. Το τόξο που ποντάρησε. Ο συνειδητοποιημένος τζογαδόρος, πάντα με έκφραση παγωμένη, αδιαφορεί για τα νάζια και τα καπρίτσια της μπίλιας. Ας πάει στον αριθμό που εκείνη «διάλεξε».
Έτσι είναι. Ο τζογαδόρος κάνει το δικό του παιχνίδι, όπως το δικό της παιχνίδι κάνει η ρουλέτα. Εικοσιτρία κόκκινο, λέει ο κρουπιέρης. Αυτό αποφάσισε η ρουλέτα, το 23. Τι κάνει ο παίκτης στην αμέσως επόμενη μπιλιά; Βάζει μάρκες στο 23 και στα πλαϊνά νούμερά του.

Πάλι το 23 θα έρθει, θα αναρωτηθεί ο άσχετος. Να γίνει ρεπαιτησιόν; Ναι, κύριε άσχετε. Το πιο «φυσιολογικό» είναι η μπίλια να ξανακάτσει στο 23. Με ποια λογική;

Δεν υπάρχει λογική. Ο τζογαδόρος, όμως, ο αληθινός παίκτης του τζόγου και της ζωής, από κάπου θέλει να πιαστεί. Δεν μπορεί να πετύχει τα πάντα όλα μονάχα με τη μαγκιά του. Χρειάζεσαι και την τύχη.

Μιλάμε για τη φιλοσοφία της σχέσης με τον τζόγο. Με την τύχη. Με την μοίρα. Με το πεπρωμένο. Μ’ αυτό που είναι γραμμένο να συμβεί.
«Δεδομένο» είναι ότι πριν από δύο λεπτά σ’ αυτήν την ρουλέτα, ο ίδιος άνθρωπος με τις ίδιες μηχανικές κινήσεις, με την ίδια δύναμη, χρησιμοποιώντας την ίδια μπίλια, θα την ξαναρίξει, αφού θα την πάρει στα χέρια του, ακριβώς από το ίδιο σημείο του τροχού, το νούμερο 23. Γιατί, λοιπόν, να πιθανολογείται κάποιο άλλο νούμερο. Κι όχι το 23;

Πας πάσο, κύριε. Αυτή είναι η μέγιστη αλήθεια του τζόγου. Ακολουθείς το λούκι, τη συχνότητα, την «πορεία» της ρουλέτας με βάση τα προηγούμενα σκέρτσα της. Ό,τι σου «λέει» εκείνη. Φέρνει κόκκινα; Δεν ασχολείσαι με τα μαύρα. Η κυρία πόρνη, λέμε για την ρουλέτα, προτιμά τα μικρά νούμερα; Ξεχνάς τα μεγάλα. Δεν ξεκολλάει από το τιέρ; Όχι τώρα βουαζέν και ορφανά. Έχει πλακωθεί σ’ ένα σερί στα ζυγά νούμερα, πάλι εκεί θα την ακολουθήσεις. Επιμένει στην πρώτη κολώνα ή, στη μεσαία ντουζίνα, από πίσω εσύ.

Δεν θα κάνεις δικό σου παιχνίδι, κύριε. Το παιχνίδι σου είναι να αποδεχθείς ότι υπάρχουν δυνάμεις άγνωστες, πάνω από σένα, που εσύ απλά προσπαθείς να πιάσεις τα «μηνύματά» τους. Τις εντολές τους. Χαίρετε.

Διαβάστε ακόμα:

Ιδιο πόνο και η καψούρα του έρωτα