ΟΛΑ Ο ΝΤΑΡΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΦΡΑΝΚΑ

Τον λες “άνθρωπο του θεάτρου”. Θεατράνθρωπο, είτε θα σταθεί μικρής, μεγάλης διάρκειας ζωής το δραματουργικό του έργο. Είτε αντέξει έναν αιώνα, είτε στους αιώνες των αιώνων. Είναι θεατράνθρωπος διότι ως ηθοποιός, ως δημιουργός, ως συγγραφέας βιώνει τον κόσμο μέσα από το θέατρο.

Στέκεσαι στη δουλειά που μέχρι σήμερα έχει καταθέσει ο Ντάριο Φο, όχι στο ότι μια ζωή ήταν Αντί. Αντιφασίστας, αντικρατιστής, φιλοκομουνιστής, ενάντια στο οικονομικό κατεστημένο και, βέβαια, κόντρα στη μεγαλύτερη κατάρα όπως θαρρεί ότι είναι η Εκκλησία, την οποία πολέμησε με κάθε τρόπο.

Και ελληνιστής, βέβαια, ο Ντάριο Φο, όχι απλά φιλέλληνας, μας έχει επισκεφθεί αρκετές φορές το Νόμπελ Λογοτεχνίας 1977, με την ευκαιρία έργων του που ανέβασαν θεατρικοί θίασοι στην Αθήνα. Γεννήθηκε σα σήμερα, 24 Μαρτίου, το 1926, και παραμένει σε δράση. Συνεχίζει την περιπετειώδη ζωή του, που χαρακτηρίζεται με διώξεις σε βάρος του, με τις προκλητικές κόντρες του, με την χωρίς διαπραγμάτευση στάση ζωής του.

Ο Ιταλός, ένας τύπος ευχάριστος, εγκάρδιος, περπάτησε τη ζωή του δίδυμο με την γυναίκα του, την Φράνκα Ράμε, κι αυτή άνθρωπος του θεάτρου. Από το 1951 που την γνώρισε έγιναν ένα, και ό,τι “διέπραξε” ο Ντάριο, τόσο ο ανθρωπιστής και το πολιτικό πρόσωπο Ντάριο Φο, όσο και ο δημιουργός και καλλιτέχνης Ντάριο Φο, το έκανε μαζύ της. Με την Φράνκα, που το 1973 την απήγαγε μια ακροδεξιά συμμορία και την βίασε, και την βασάνισε.

Διαβάστε ακόμα:

Μια λάμψη στο σκοτάδι του μεγάλου αινίγματος