ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΡΕΚΒΙΕΜ ΤΟΥ ΜΟΤΣΑΡΤ

Για τον μεγαλύτερο συνθέτη στην Ιστορία της μουσικής, αυτόν που παρέδωσε στην ανθρωπότητα περισσότερα από 600 έργα, έγιναν πολλά το 1791, χρονιά του θανάτου του, στα 35 του. Γεννιέται το έκτο του παιδί, που αυτό όπως κι ένα άλλο μόνο κατάφερε να ζήσει. Στις 6 Σεπτεμβρίου γίνεται η πρεμιέρα στην Πράγα της όπερας “Η μεγαλοψυχία του Τίτου” και σα σήμερα στις 30 του ιδίου μήνα παρουσιάζεται στη Βιέννη ο “Μαγεμένος Αυλός”.

Στις 5 Δεκεμβρίου, σα σήμερα, ο τεράστιος Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ πεθαίνει και αφήνει ανολοκλήρωτο το Ρέκβιεμ, μια παραγγελιά από αριστοκράτη για τη νεκρώσιμη λειτουργία στην κηδεία της γυναίκας του. Έχουν γραφτεί απίθανα πράγματα για το ημιτελές Requiem και τα ερωτήματα που συνοδεύουν το κύκνειο άσμα του Μέγιστου θα μένουν αναπάντητα.

Μένουμε στην όπερα ο Μαγεμένος Αυλός, την “πιο μασονική” του Ουράνιου δημιουργού, διότι αποτελεί την απόλυτη αφορμή να πλησιάσει κανείς τον Μότσαρτ έξω από το σύμπαν της μουσικής. Πράγματι, σαν άνθρωπος με κοινωνικές ευαισθησίες είχε στενή σχέση με τάγμα προοδευτικού ελευθεροτεκτονισμού, που τότε ακολουθούσε το ριζοσπαστικό ορθολογισμό του Διαφωτισμού και τις αξίες της γαλλικής επανάστασης, κόντρα στο συντηρητισμό του παπαδαριού.

Θεωρείται, λοιπόν, έργο “στρατευμένο” και γεμάτο μασονικούς συμβολισμούς ο Μαγεμένος Αυλός, το λιμπρέτο του οποίου έγραψε ο ελευθεροτέκτονας Εμάνουελ Σικανέντερ. Για παράδειγμα, η βασίλισσα της Νύχτας, οι κυρίες των Τιμών, ο Μονόστατος αντιπροσωπεύουν το κατεστημένο της εξουσίας και του κλήρου. Θεωρείται. Λένε.

Ο καθένας ό, τι θέλει λέει. Πώς να δεχθείς ότι ένας δημιουργός που έχει επαφή με τα άστρα και δέχεται εμπνεύσεις από το υπερπέραν όταν γράφει μουσική θεϊκή και διαχρονική να έχει επιρροές από γήινα δρώμενα;

Διαβάστε ακόμα:

Πατριάρχης χωρίς ευαγγέλιο