ΠΡΙΝ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΥΛΗ
Είπαν ότι είναι ο πολυμαθέστερος άνδρας μετά τον Αριστοτέλη. Και να μην κατατάσσεται αμέσως μετά τον συμπαντικό και γαλαξιακό Έλληνα φιλόσοφο, σίγουρα είναι κάποιος ξεχωριστός ο Γερμανός Γκότφριντ Λάϊμπνιτς που έδωσε κι αυτός την εξήγησή του για τη γέννηση του κόσμου. Γιατί, όμως;
Γιατί, λέω εγώ, ο μαλάκας ο άνθρωπος δεν αντιμετωπίζει φιλοσοφικά τη ζωή, δηλαδή αποδεχόμενος την αδυναμία του να δώσει απαντήσεις σε πράγματα αναπάντητα.
Γιατί κάποια εκλεκτά δίποδα γίνονται θύματα της μανίας, της εμμονής να βρουν την… αλήθεια και το …νόημα της ύπαρξης μας. Μια απάντηση είναι ότι ο σκεπτόμενος άνθρωπος αρνείται να συμβιβαστεί με την ιδέα πως δεν υπάρχει καμία αλήθεια, κανένα νόημα.
Ο Gottfried Wilhelm Leibniz, που γεννήθηκε το 1646, σα σήμερα πρώτη Ιουλίου, και πέθανε το 1716, στις 14 Νοεμβρίου, πρότεινε τη δική του θεωρία. Ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε από τον Θεό, ο οποίος με τη σειρά του δημιούργησε κάποιες αόρατες ουσίες. Ο ίδιος, άλλωστε, ο Θεός είναι μια αόρατη ουσία, που πιθανόν, προσθέτει ο αποδυτηριάκιας, …ολοκληρώνοντας τη θεωρία του μαθηματικού και διπλωμάτη και ιστορικού Λάϊμπνιτς, να δημιουργήθηκε από άλλες αόρατες ουσίες.
Τίποτα ορατό, ρε; Κατά τον Λάϊμπνιτς ο Θεός, παντογνώστης, παντοδύναμος, πανάγαθος, έκανε το καλύτερο δυνατό. Δεν το συζητάμε ότι το άτομο ήταν χαρισματικό, παιδί θαύμα, οκτώ χρόνων ήξερε και μελετούσε ελληνικά και λατινικά κείμενα. Στα 12 εξετάζοντας τα πράγματα με λογική, όχι στο αόρατο, ανέπτυξε τις αρχές μιας μαθηματικής νοηματικής γλώσσας.
Και τελικά; Από τόσο φωτισμένους ανθρώπους πόσα ορατά πράγματα μάθαμε, που θα μας εξηγήσουν γιατί γεννιόμαστε, γιατί ζούμε, και πού πάνε όταν περάσουμε την Πύλη.
Διαβάστε ακόμα: