ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΘΕΑΤΡΑΝΘΡΩΠΟΣ

 

Αυτός ο ηθοποιός έβγαλε τη δραματική σχολή του Καρόλου Κουν. Ε, τότε είναι καλός... Αυτός ο ηθοποιός έπαιξε στο Θέατρο Τέχνης. Ε, τότε είναι ποιοτικός... Εδώ ίσως σταματάει η κουβέντα, μια πρώτη κουβέντα, για το ποιος είναι ο Κάρολος Κουν, ο ιδρυτής του Θεάτρου Τέχνης, που για χρόνια ολόκληρα λειτουργούσε περισσότερο ως “ομάδα”. Δεν είσαι έξω από την πραγματικότητα αν πεις ότι οι βασικοί και μόνιμοι πρωταγωνιστές του Θεάτρου Τέχνης ήταν μια στοά, μια αδελφότητα, μυημένοι στο πνεύμα του αρχηγού, του Καρόλου Κουν, που γεννήθηκε το 1908, σα σήμερα, στις 13 Σεπτεμβρίου.

Γεννήθηκε από πολύ πλούσια οικογένεια, του κοσμοπολίτη γερμανοπολωνικής καταγωγής Ερίκου Κοέν, και μεγάλωσε με γερμανίδα γκουβερνάντα, καθηγήτρια πιάνου και δασκάλους που ερχόντουσαν στο σπίτι του. Το εβραιόπουλο ο Κάρολος μπήκε εσώκλειστος στη Ροβέρτειο Σχολή της Κωνσταντινούπολης, και εκεί αποφάσισε ότι δεν έχει άλλο δρόμο στη ζωή του παρά το θέατρο. Σπούδασε αισθητική στη Σορβώνη.

Η Ελλάδα το 1942 είναι υπό γερμανική κατοχή και τότε ακριβώς ο Κάρολος Κουν ιδρύει το Θέατρο Τέχνης, το οποίο χωρίς αμφιβολία αποτελεί ένα ξεχωριστό κομμάτι στη σύγχρονη Ιστορία του εγχώριου θεάτρου. Δεν ήταν απλά ηθοποιός και βέβαια σκηνοθέτης ο Κουν, ήταν ένας θεατράνθρωπος. Επέμενε σε συγγραφείς ξένους όπως τον Τενεσύ Ουίλιαμς, τον Λόρκα, τους Μπρεχτ, Ιονέσκο, Μπέκετ, Πίντερ, Αραμπάλ. Ανέβασε έργα και αρκετών Ελλήνων συγγραφέων.

“Η αφετηρία και η βάση του θεάτρου, όπως και κάθε μορφής τέχνης, είναι η ποίηση και η μαγεία. Αν λείψουν αυτά, δεν υπάρχει θέατρο”. Είναι κουβέντα του Κουν που στα 21 του χρόνια όταν ήταν καθηγητής των αγγλικών στο Αμερικάνικο Κολλέγιο Αθηνών άρχισε να στήνει παραστάσεις με σκετσάκια που έγραφε ο ίδιος και έπαιζαν μαθητές του. Πάντα ήθελε τη δική του Σκηνή, το δικό του Θέατρο, να επιλέγει αυτός ποια έργα θα παρουσιάσει, με δική του σκηνοθεσία και με ηθοποιούς τους οποίους είχε ευλογήσει. Στα 25 του ίδρυσε τη “Λαϊκή Σκηνή” με τον Γιάννη Τσαρούχη.

Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθεί η δραστηριότητα του Θεάτρου Τέχνης στο αρχαίο θέατρο ειδικά στις κωμωδίες του Αριστοφάνη.

Διαβάστε ακόμα:

Κριτικός του σινεμά και της ζωής