Η ΤΙΤΟΥΜΠΑ, Η ΙΝΔΙΑΝΑ ΜΑΓΙΣΣΑ

Οι θεοί είναι δύο. Πάντα. Δεν υπάρχει ένας Θεός. Άχρηστος είναι ο ένας και μοναδικός αν δεν έχει αντίπαλο. Ποιος, αλήθεια, θα ασχολούνταν με τον Θεό του καλού αν δεν έπαιζε μπάλα και ο Θεός του κακού. Ο Διάβολος. Θεός κι αυτός. Μαύρη, μαγική, θεϊκή δύναμη έχει αυτός ο πούστης, αφού καταφέρνει να μπει μέσα στους ανθρώπους. Με την ίδια, ίσως και μεγαλύτερη, δύναμη ψυχής απ' εκείνη του Θεού του καλού.

Πρόσεξε, όμως. Ο μεν καριόλης Σατανάς, ο Θεός του κακού, δεν κάνει καλό, ενώ ο άλλος, ο παπούλης, σε τιμωρεί αν δεν είσαι οκέυ. Το λένε, παπαδαριό και ο απλός κοσμάκης. Θεομηνία. Η μήνις του Θεού. Τι, δηλαδή, δεν είσαι σωστός, κατά τας γραφάς; Άρπαξε μια ξηρασία ή ένα τσουνάμι, ένα σεισμό, μια επιδημία. Δεν λέει παραμύθια η Βίβλος.

Μια ιστορία στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης, το χειμώνα του 1692. Μια, από τις αμέτρητες στο διάβα της ανθρωπότητας, αληθινή ιστορία μαύρης μαγείας και δαιμονισμού. Είπαμε. Δεν είπαμε; Αιώνιος Θεός και ο Διάβολος και το κάθαρμα δεν κάθεται καλά. Έβαλε στο σημάδι την 9χρονη Μπέτυ, κόρη αιδεσιμότατου και την ψυχοκόρη του παπά, την 11χρονη Άμπιγκαιηλ. Τα δύο ανήλικα κορίτσια ξαφνικά άρχισαν να συμπεριφέρονται περίεργα. Αλλόκοτα συμπτώματα.

Δεν διαπιστώθηκε αν πράγματι η Άμπιγκαιηλ και η Μπέτυ έπαιζαν θέατρο ή πράγματι έγιναν θύματα του κακού Θεού. Σ' αυτές τις περιπτώσεις ένα ήταν το μέτρο της μεσαιωνικής Ευρώπης. Εξαγνισμός πάνω στην πυρά! Καιγότανε ζωντανός ο δαιμονισμένος, ο λάτρης του Σατανά και πήγαινε καθαρός, χωρίς τον διάβολο μέσα του, στον άλλο κόσμο. Στις ΗΠΑ αντί για τη φωτιά στέλνανε τον άλλο στην κρεμάλα.

Ως «Μάγισσες του Σάλεμ», όπως έχουν μείνει στην Ιστορία, κατηγορηθήκανε τρεις γυναίκες. Μία ζητιάνα, που πρόλαβε να αυτοκτονήσει, μια γριά που δεν μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι της και η δούλα του αιδεσιμότατου, η Ινδιάνα Τιτούμπα. Κι όχι μόνον αυτές οι τρεις. Η μανία καταδίωξης των μαγισσών έβγαλε πράμα. Κι άλλοι κατηγορήθηκαν για σατανισμό.

Τελικά, σα σήμερα πρώτη Μαρτίου, το 1692, βγήκε η απόφαση του δικαστηρίου και με συνοπτικές διαδικασίες οι μάγοι και οι μάγισσες εκτελέσθηκαν με απαγχονισμό. Με αφορμή αυτή την ιστορία ο Άρθουρ Μύλερ έγραψε το έργο The Crucible, που στο σινεμά και στο θέατρο παίχθηκε με τον τίτλο «Οι Μάγισσες του Σάλεμ».

Διαβάστε ακόμα:

Δεν μπορούσε να γράψει χωρίς να καπνίζει