Η ΨΗΦΟΣ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΣΤΙΧΑ ΤΟΥ ΣΟΙΜΠΛΕ

Γράφει ο Στήβεν Αβραμίδης

Τι ψηφίζει ο Αλέξης; Ερώτημα κι αυτό σαν τόσα άλλα που πλανώνται στα καφενεία, στις πλατείες που συγκεντρώνονται οι διχασμένοι δημοκρατικοί αλλά κι εντός σπιτιών που λογικά παίζει η μάχη των γενιών. Μπορεί ο πατέρας, που έχει μάθει να σέρνεται τόσα χρόνια με τα μνημόνια, να συμφωνήσει με τον μόλις ενηλικιωθέντα γιό του, που δεν καταλαβαίνει, γιατί χωρίς να φταίει, να χρωστάει;

Κι άλλα ερωτήματα υπάρχουν, που όμως δεν ενδιαφέρουν τον χώρο μας καθόλου. Έχουμε τοποθετηθεί, προ πολλού και δεν παίρνουμε κεραία πίσω. Εμείς, δεν τρώμε κουτόχορτο ούτε και μας ενδιαφέρει το ότι ο Αλέξης έχει πέσει στα τέσσερα. Και φυσικά ούτε έχουμε κάποιον φόβο μην δεν βρούμε αύριο μακαρόνια στα ράφια ή πενηντάρικο στο ΑΤΜ. Αυτά είναι για τους αξιοπρεπείς.

Η συμφωνία είτε με ναι είτε με όχι, είναι υπογεγραμμένη από τώρα. Μνημόνιο 3 με τα εξής μέτρα: Φόροι 10 δις (έχει ανέβει πλέον ο λογαριασμός), κούρεμα του χρέους κατά 15% μίνιμουμ, επιμήκυνση του κατά κάποια χρόνια, bail in σε κάποιο ποσοστό των καταθέσεων κι ένα μικρό αναπτυξιακό πακετάκι. Η συμφωνία είναι δεδομένη σύμφωνα με την έκθεση του ΔΝΤ κι ας αλλάξει λάστιχα ο Σόιμπλε στο καρότσι του. Αλλουνού είναι το οικόπεδο.

Τι ψηφίζουμε λοιπόν; ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ. Ούτε πρόταση υπάρχει στο τραπέζι, ούτε πρόγραμμα, ούτε κάτι άλλο. Και ειδικά, δεν υπάρχει αυτό που γράφει επάνω του, το ψηφοδέλτιο της Κυριακής.

Κι ειδικά, δεν ψηφίζουμε και το παραβάν. Διότι αν έχετε προσέξει, με το ναι τάσσονται όλοι οι χοντρά μνημονιακοί μέσα κι έξω, παίζοντας μια ιστορία μέσα ή έξω από την Ευρώπη, και με το όχι τάσοονται όλοι αυτοί που θέλουν πλέον το πρόσωπο του Τσίπρα στην εξουσία. Αυτή είναι όλη η ιστορία πλέον. Το πώς θα μεταφραστεί η ψήφος κι όχι πώς θα είναι αυτή καθ' εαυτή.

Κι αυτή η μετάφραση, έχει διχάσει έναν λαό άεργο και τεμπέλη, κακομαθημένο λόγω Πασόκ, και εντελώς άπειρο σε σοβαρές αποφάσεις. Λογικό αυτό, αφού όταν είσαι το 2% της παγκόσμιας οικονομίας, πότε κλήθηκες να το παίξεις βαρύνων παράγων; Όταν εξέλεγες τον βλάχο από τις Σέρρες, που δεν καταδεχόταν να κάνει αντιπολίτευση;

Τι σημαίνει όμως διχασμός; Σημαίνει, ελάτε να με γαμήσετε και με την θέληση μου. Αλλά μην με γαμήσετε πολύ με απόσυρση του ELA άμεσα, αλλά ελάτε σταδιακά για να νομίζω οτι κάτι έχω ακόμα. Τι μαλάκας θεέ μου. Τι απειρία ! Τι ξιπασιά ! Να θεωρείται ντροπή το να κάθεσαι σε ουρά σε κάποιο μηχάνημα τραπέζης ή να θεωρείς με μόλις πέντε μέρες ταλαιπωρία, οτι έρχονται οι Τσέτες κι οτι κλείνουν τα σύνορα. Πόσο κουτόχορτο ακόμα υπάρχει. Στον λαό, που αυτήν την στιγμή φερνει ντέρμπυ στο δημοψήφισμα αλλά θέλει και ευρώ με 80%. Δηλαδή, ο μαλάκας πώς ακριβώς ορίζεται;

Και τρίβει τα χέρια του ο Τσίπρας. Είτε όχι, είτε ναι, την ίδια συμφωνία θα φέρει. Με το ναι όμως, θα τον έχουμε εγγυητή. Θα πάει να υπογράψει την συμφωνία, αυτός το έχει πει, είτε με άλλη ομάδα διαπραγμάτευσης, είτε με εθνική ομάδα για να μοιράσει το πολιτικό κόστος. Και θα δηλώσει μετά στον αξιοπρεπή λαό, οτι παρά την θέληση του σεβάστηκε την δημοκρατία και πήγε κόντρα στην θέληση του κι έφερε ακόμα καλύτερη συμφωνία από αυτήν του ψηφοδέλτιου. Τα δε μέτρα, είναι μεν χειρότερα σε σχέση με πριν, αλλά αφού τα ήθελε ο λαός...

Αν έρθει όμως όχι, κι επειδή η ίδια συμφωνία θα έρθει, φανταστείτε τι έχετε να ακούσετε. Οτι παρά την αρνητική διάθεση της Ευρώπης, κατώρθωσε ο μέγας διαπραγματευτής να πετύχει το απίθανο. Κάτι σαν Κολόμβος θα εμφανιστεί. Κι εκείνος μαλάκας ήταν που νόμιζε οτι είχε πάει στις Ινδίες. Αντί για δεξιά πήγε αριστερά και θεωρήθηκε εξερευνητής.

Με τον Τσίπρα όμως σε ανάποδη πορεία πλέον και με δεδομένη την απόφαση του να παίξει με πιο καθεστωτικούς και να πετάξει από την πορεία του την αριστερή πλατφόρμα, ΦΤΕΙΑΧΝΟΝΤΑΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΜΙΛΑΜΕ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΟΜΜΑ, για τις επικείμενες εθνικές εκλογές.

Στο όχι λοιπόν, θα φάει ένα αγγουράκι η Γερμανία αλλά κι όλη η Ευρώπη, κατά τον πάπυρο της Αμερικής. Όμως το όχι, έχει κι ένα μικρό κίνδυνο ατυχήματος. Κι άρα ο Αλέξης, δεν το πολυθέλει. Άνθρωπος είναι κι αυτός κι αφού δεν είναι δικά του τα πλάνα, γιατί να μην φοβάται; Εξ άλλου πρωθυπουργός είσαι και με σχετική πλειοψηφία. Οπότε τι ψηφίζει ο Αλέξης; Ψηφίζει ναι με όλο το στενό κονκλάβιο του, για να είμαστε σίγουροι σε τρία επίπεδα: Δεν διώκονται οι ντόπιοι νταβατζήδες και κύρια όλοι αυτοί που έχουν βγει και τον υποστηρίζουν φανερά ( να μην λέμε ονόματα τώρα ), να μην διώκεται η παρέα των τοκογλύφων της Ευρώπης, και να μην και θέμα πολιτικό με την αντιπολίτευση όσο αναφορά τα μέτρα. Ποιά κότα να μιλήσει; Επειδή άργησε ο Αλέξης πέντε μήνες; Και; Τι θέλουν τώρα όλοι αυτοί; Να ανοίξουν ειδικά δικαστήρια για την πάρτη τους;

Βαρύ φορτίο το όχι για τον πολιτικό. Και δεν μπορεί να το διαχειριστεί ο συγκεκριμένος. Και η πλανηταρχία έχει άλλα θέματα τώρα. Δεν μπορεί να ασχολείται με μια τρίχα που μπήκε στο δέρμα της. Την ώρα που παίζανε τα παιδάκια – οι δυό πλευρές της διαπραγμάτευσης – για τις αμυντικές δαπάνες της χώρας, επενέβη το ΝΑΤΟ και τράβηξε κόκκινη γραμμή για το θέμα. Και σκάσανε όλοι αυτοί που το παίζουν και κάτι, την ώρα που όλα τα Eurogroup ξεκινάνε σε ώρα που πρέπει να έχουν ξυπνήσει και οι μεγάλοι αδελφοί.

Οπότε σύντροφοι, μην έχετε αγωνίες ιδιαίτερες για το δημοψήφισμα. Να έχετε αγωνίες για το αν θα βρείτε κουτόχορτο να φάτε στο super market. Και δε πα να ψηφίσετε ό,τι θέλετε. Σημασία έχει τι έχει ψηφιστεί από τον πατέρα, που είναι κι ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου. Που έχει διαλέξει πρώτη φορά αριστερά. Για την πλάκα του. Όπως είχε διαλέξει και τον Μπιν Λάντεν, και τον Σαντάμ Χουσείν και τον Καντάφι. Και σημασία έχει, για πόσο καιρό θα έχετε πρωθυπουργό τον Τσίπρα. Τίποτε άλλο δεν ψηφίζετε, όσοι πάτε για την παρωδία, που φυσικά λέγεται δημοκρατική.

Κουτόχορτο όμως μην πάρετε. Πάρτε καμιά κονσέρβα, διότι σε 48 ώρες δεν θα ανοίξουν οι τράπεζες αλλά κι ούτε θα έχει υπάρξει συμφωνία. Το παιχνίδι θα συνεχιστεί, αφού με δεδομένη την συμφωνία, τα μόνα που παίζουν είναι το κούρεμα και το bail in των καταθέσεων. Αυτά είναι λεπτομέρειες λογικές, σε μια Ευρώπη δημοκρατική για τους θεσμούς, σε ένα πλανήτη που θα σέβεται τις Όρκες όσο και τα μυρμήγκια και σε ένα διάστημα που θα ερωτοτροπεί με την διαφορετικότητα των εξωγήινων.

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΠΟΧΗ, ΔΙΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ. ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΠΟΧΗ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ. ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΠΟΧΗ ΔΙΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΘΕΑΤΕΣ ΚΙ ΟΧΙ ΟΙ ΑΘΛΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΡΕΝΑΣ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ Η ΜΠΑΛΑ. Ξέρουμε τι μας γίνεται και τι θα γίνει. ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ.

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ σηκώθηκε στο blog του Στήβεν Αβραμίδη, το φως του φεγγαριού

Διαβάστε ακόμα:

Ζήτω η κρίση που γεννά γκομενοευκαιρίες