Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΠΙΔΑ, Η ΡΩΣΙΑ ΤΟΥ ΤΣΑΡΟΥ
Τέλη Ιουνίου 1769 ξεκινάει για το Αιγαίο η πρώτη ναυτική μοίρα της Ρωσίας με διοικητή τον ναύαρχο Σπιρίντωφ, στην πραγματικότητα το κουμάντο έχει ο Άγγλος Γκραίηγκ που υπηρετεί στο τσαρικό ναυτικό. Μαζί τους και ο πλοίαρχος Αντώνης Ψαρρός από την Μύκονο. Με επικεφαλής τον Σκωτσέζο Έλφινστον έχει ήδη αναχωρήσει ένα μήνα πριν, για την Ελλάδα βέβαια, άλλος ρωσικός στόλος. Τον τρίτο κομμάτι της θαλάσσιας δύναμης της Ρωσίας έχει διοικητή τον Δανό Άρφ. Στο Οίτυλο της Μάνης, σα σήμερα 17 Φεβρουαρίου, το 1970 φθάνει από Λιβόρνο με τέσσερα πολεμικά παπόρια ο Ορλώφ και κηρύσσει την επανάσταση. Τον ξεσηκωμό των Ελλήνων, των σκλάβων της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Είναι τα «Ορλωφικά», ένα αξιοπρόσεκτο κεφάλαιο της ελληνικής Ιστορίας, μισό αιώνα πριν το 1821.
Τι δουλειά έχουν οι Ρώσοι στα νερά μας; Έχουν πρόβλημα με τον Σουλτάνο. Κοτζάμ τσάρος και δεν τον αφήνουν οι Τούρκοι να βγει από την Μαύρη Θάλασσα. Να, γιατί ο Μέγας Πέτρος, ο θεωρούμενος αναμορφωτής και εκσυγχρονιστής τσάρος αρχίζει νταραβέρι με τους βαλκάνιους... αδελφούς ορθόδοξους χριστιανούς. Έλληνες, Σέρβους, Βούλγαρους. Κι όταν άρχισαν τα μπαμ μπουμ το 1711, στο ρωσοτουρκικό πόλεμο, οι Έλληνες περίμεναν τη νίκη του τσάρου, δηλαδή τη δική τους ελευθερία.
Χοντρό το ενδιαφέρον για Ελλάδα και από τις τσαρίνες. Άννα, Ελισάβετ και την περιβόητη Αικατερίνη την Μεγάλη, που ανέβηκαν στο θρόνο μετά το θάνατο του Πέτρου. Η Αικατερίνη, ανεπανάληπτη γαμιάρα, φωνάζει στην κρεβατοκάμαρά της τον Έλληνα λοχαγό του ρωσικού πυροβολικού Γιώργο Παπαζώλη, που θεωρήθηκε κατάλληλος να ανάψει τα αίματα στην πατρίδα του. Να δώσει υποσχέσεις ότι ο «μόσχοβος», δηλαδή η Ρωσία, θα σταθεί στο πλευρό των Ελλήνων αν πάρουν τα όπλα κατά των Τούρκων.
Ο Παπαζώλης κάνει δουλειά με τους καπεταναίους, «συνομιλητές» κι όχι με τους Τούρκους, και το έργο διευκολύνεται διότι το 1768 ξαναπιάνονται σε πόλεμο Ρωσία και Τουρκία.
Είμαστε στην άφιξη του Ορλώφ στη Μάνη, όπου η «Ανατολική λεγεώνα» με 700 Μανιάτες και 12 Ρώσους αξιωματικούς παίρνουν Καλαμάτα και Κυπαρισσία. Ο Ψαρρός με την «Δυτική λεγεώνα» καταλαμβάνει την Σπάρτη και τον Μιστρά, φτιάχνει κυβέρνηση τοπική και στρατολογεί 3.000, με όπλα όλοι.
Έγιναν πολλά και ενδιαφέροντα, αδύνατον να τα αναφέρουμε όλα σ' αυτό το επετειακό, το μνήμης κείμενο. Τελικά, παρά τις εντυπωσιακές επιτυχίες τα Ορλωφικά κατέληξαν σε αποτυχία. Ο στόχος ήταν να εκδιωχθεί ο Τούρκος, αυτό δεν έγινε. Σημειώνουμε μόνον ότι η πουτάνα η Αγγλία στην πραγματικότητα τότε, από τότε, από τα Ορλωφικά, έβαλε πόδι στην Ελλάδα και διπλωματικά, πολιτικά, παρασκηνιακά έκανε παιχνίδι. Σε βάρος της Ελλάδος, χωρίς να έχει τίποτα εναντίον μας. Τα συμφέροντά της φρόντιζε που τα απειλούσε η επίθεση φιλίας της Ρωσίας προς την Ελλάδα.
Η Ρωσία είχε πρόβλημα με τον Τούρκο και βοηθούσε την Ελλάδα. Η Αγγλία είχε πρόβλημα με την Ρωσία, που αν αυτή έκανε κονέ με ελεύθερη την Ελλάδα, θα εμπόδιζε το δρόμο προς Ασία της βρετανικής αυτοκρατορίας.
Διαβάστε ακόμα: