Ο ΘΕΟΣ ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ

Μπαίνεις στην εκκλησία, κάνεις τον σταυρό σου, φιλάς τις εικόνες του Χριστού και της Παναγίας. Ντροπή. Να μην υπάρχει μία αγιογραφία, ένα άγαλμα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, να το προσκυνήσεις. Αυτή είναι η ντροπή. Να μην αναγνωρίζεται ως Θεός, ως ισόθεος, έστω ως ημίθεος η εκτός συγκρίσεως πρώτη μεγαλοφυία που γεννήθηκε από καταβολής.

Τον είπαν καλλιτέχνη. Έλα! Επειδή είναι ζωγράφος, γλύπτης, μουσικός. Ακόμα τον είπαν πολυσχιδή, διότι είναι και εφευρέτης, και μηχανικός, και ανατόμος, και γεωμέτρης, ένα σωρό άλλα. Ούτε καλλιτέχνης ήταν, ούτε επιστήμων. Θεός είναι. Τελειώσαμε. Εκτός και αν περίμενες από κάποια αδερφάρα, έναν Πάπα της Ρώμης να τον αγιοποιήσει, να τον θεοποιήσει. Σε παρακαλώ.

Γεννήθηκε σα σήμερα 15 Απριλίου το 1452 από Τουρκάλα δούλα, ψάξε βρες, ένας μπάσταρδος ο οποίος, κατά τον πατέρα της ψυχανάλυσης Σίγκμουντ Φρόυντ, οφείλει την ομοφυλοφιλία του στον έρωτα προς την μάνα του. Όχι άλλα, όμως.

Είναι ατέλειωτα αυτά που στους αιώνες των αιώνων θα λέγονται για τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι, τον δημιουργό του “Μυστικού Δείπνου” και της “Μόνα Λίζα”, έναν αθάνατο με βιολογικό τέλος το 1519.

Διαβάστε ακόμα:

ΕΙΔΕΣ, Η ΠΟΡΝΗ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ!