Η ''ΜΑΧΗ'' ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΜΕΝΗ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΤΑΥΡΟΥ

Ο αποδυτηριάκιας είναι με τον ταύρο, όχι με τον ταυρομάχο. Κατ' αρχήν, για να μπω με τη μια στο ψητό, κακώς τη λένε ταυρομαχία. Το παιχνίδι με τις λέξεις είναι παλιά και βρώμικη ιστορία. Τι θα πει ταυρομαχία; Η μάχη με τον ταύρο. Τον ρωτήσανε οι αδερφάρες τον ταύρο αν κάνει κέφι να δώσει μάχη με αντίπαλο μακράν πιο αδύναμο; Δεν είναι ίσος κι όμοιος με τον ταύρο ο ταυρομάχος ο οποίος εκπροσωπεί τον άνθρωπο.

Ντροπή και μόνον να συγκρίνουμε το δίποδο με το απίστευτης δύναμης ζώο που λέγεται ταύρος. Κι ακριβώς επειδή η μάχη, η κόντρα ταύρου και ταυρομάχου, είναι άνιση, στήνουν πούστικα την παράσταση. Οι κανόνες της μονομαχίας, της ταυρομαχίας, είναι φτιαγμένοι έτσι που να ευνοείται ξεκάθαρα ο ταυρομάχος και στο τέλος να σκοτωθεί ο ταύρος. Πριν εμφανιστεί στην αρένα ο μαντατόρ, κορδωμένος και φιγουρίνι σκέτο, τον φουκαρά ταύρο τον έχουν σακατέψει με λαβωματιές από βέλη και κοντάρια καβαλάρηδες πάνω σε ταχύτατα άλογα.Δεν είναι καθαρή, λοιπόν, και τίμια και στα ίσα η αναμέτρηση μέχρι θάνατο.
Κι αν γλυτώσει ο ταύρος, αυτό θα συμβεί διότι η τιτίκα ο ταυρομάχος θέλει να πουλήσει show.
«Είναι βάρβαρο θέαμα οι ταυρομαχίες στις ισπανικές αρένες και πια είναι καιρός να τελειώσει, δεν αρμόζει στον 21ο αιώνα της Ευρώπης». Ακούς και τέτοια σήμερα. Γιατί σκοτώνουν τα ζώα σε μακάβριες φιέστες και- ειδικά στην ταυρομαχία- αφού προηγουμένως έχουν τραυματίσει, έχουν εκνευρίσει, έχουν ταλαιπωρήσει τον ταύρο. Πέραν από τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των ακτιβιστών, των φιλοζωικών οργανώσεων, ακούγονται πλέον και επίσημες φωνές, υπουργών και βουλευτών, οι οποίοι καταδικάζουν την κακομεταχείριση ταύρων, πριν τους ρίξουν στην αρένα, αλλά και για το αιματηρό θέαμα.

Και στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο εκδηλώνεται σε κάθε ευκαιρία μία αυξανόμενη αντίδραση ενάντια στις ταυρομαχίες, οι οποίες δεν είναι τόσο δημοφιλείς στην Ισπανία, όπως στο παρελθόν. Το 2007 σε σχετική σφυγμομέτρηση μόλις το 27% των Ισπανών δήλωσαν πως ενδιαφέρονται για τις ταυρομαχίες. Το ποσοστό είναι ασφαλώς ακόμα μικρότερο σήμερα.

Η πρώτη στην Ιστορία απαγόρευση των ταυρομαχιών έγινε το 1567 από τον Πάπα Πίο Ε', αλλά μετά από οκτώ χρόνια ο επόμενος Πάπας απέσυρε την απαγόρευση, για να κάνει το ρουσφέτι του βασιλιά Φίλιππου Β' της Ισπανίας.

Τις ταυρομαχίες σταμάτησαν το 1899 η Αργεντινή, το 1901 η Κούβα και το 1912 η Ουρουγουάη. Τα Κανάρια Νησιά, η αυτόνομη περιοχή της Ισπανίας, απαγόρευσαν τις ταυρομαχίες το 1991.

Στη φώτο, Ισπανοί ακτιβιστές γυμνοί, μόνο με μαγιώ, ξάπλωσαν στην πλατεία της Μαγιόρκα παριστάνοντας τους λαβωμένους από «μπαντερίγιας», τα σουβλιά με τα οποία καρφώνουν τους ταύρους. Μ' αυτό τον τρόπο το καλοκαίρι του 2008 εκδήλωσαν την αντίθεσή τους στις ταυρομαχίες Στις αφίσες διάβαζες Ibesta! Tauromaguia Abolicion, ''Φτάνει πια, καταργείστε τις ταυρομαχίες''.

Η κουβέντα έχει την επικαιρότητά της με την ευκαιρία του καθιερωμένου ετήσιου φεστιβάλ, παγκόσμια γνωστό, στην Παμπλόνα της Ισπανίας. Της περιβόητης ταυροδρομίας , όπου Ισπανοί και τουρίστες με κόκκινα μαντήλια, τρέχουν σε δρόμο 875 μέτρων ''παρέα'' με έξι μεγάλους και έξι μικρούς ταύρους. Μια περιπέτεια που ανεβάζει την αδρεναλίνη, και όπως κάτσει η δουλειά. Συνήθως κάποιοι, μετρημένοι στα δάκτυλα, τραυματίζονται, σπάνια να πεθάνει κανείς από ''ατύχημα''.

Όσοι συμμετέχουν το κάνουν για την πλάκα τους και με τη σιγουριά ότι θα την σκαπουλάρουν. Δυστυχώς. Στην «ταυροδρομία» αν το ζώο έχει στόχο να... κερατώσει κανέναν μαλάκα απ' αυτούς που το... συναγωνίζονται, θα του είχε πετάξει τα σκώτια στο πεζοδρόμιο. Και ο άγιος Ισίδωρος, ο προστάτης των... ταυρομαχιών, θα μέτραγε πτώματα. Θα είχε χάσει το λογαριασμό.

Διαβάστε ακόμα:

ΦΤΑΙΕΙ Η ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ... ΤΑΥΡΟΥ