ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ… ΑΓΙΟ

Να σε λένε Παρθένιο. Ζόρικο. Όσο να ‘ναι και το όνομα έχει τη σημασία του. Στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους ίσως ήταν στα συν να κυκλοφορεί κάποιος με το όνομα Παρθένιος. Και το όνομα Παρθένα ένα κορίτσι. Δεν είναι τυχαίο στο καιρό μας να έχει εξαφανιστεί το όνομα του συναξαριστή οσίου Παρθενίου, που γιορτάζει κάθε χρόνο σα σήμερα στις 7 Φεβρουαρίου. 

Ἀφῆκε τὸν χοῦν Παρθένιος Λαμψάκῳ,
Λαμπτῆρα πυρσεύοντα φῶς αὐτοῦ μέγα.
Παρθένιος κατέδαρθε, λαχὼν μακρὸν ἑβδόμῃ ὕπνον.

Αυτά είναι λόγια χριστιανικά, της θρησκείας λόγια, σε απόσταση από τις μάζες των πιστών, οι οποίοι στο φινάλε ακολουθούν το δόγμα είτε οι προφήτες του τα λένε έτσι, είτε αλλοιώς. Πιστός είναι, αυτής ή άλλης θρησκείας, δεν θα μπει σε συζήτηση αν τα πράγματα είναι γιουβέτσι κι όχι στουπέτσι.

Ο Παρθένιος της θρησκείας, όχι εκείνος της ποιήσεως με τους ερωτικούς στίχους του πρώτου αιώνος, και οι δυο από την Βιθυνία, γεννήθηκε από ιερέα τον καιρό του Μεγάλου Κωνσταντίνου, και έγινε επίσκοπος Λαμψάκου. Αγάπησε την αλιεία διότι ο Χριστός από ψαράδες μάζεψε τους μαθητές του. Αν, δηλαδή, ο Χριστός είχε μυήσει τους 12 αποστόλους περιπτεράδες ή μανάβηδες, τότε ο Παρθένιος θα είχε ανοίξει περίπτερο ή μανάβικο.

Ψάρευε ο Παρθένιος, πουλούσε ό,τι υπήρχε στα δίχτυα του και τα λεφτά τα μοίραζε στους φτωχούς. Όλοι είμαστε αδέλφια τους έλεγε ο ανθρωπάκος και ξηγιόταν όπως οι… σημερινοί δεσποτάδες, που δεν ασχολούνται με λεφτά, με ακίνητα και αξιώματα

Διαβαστε ακομα:

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ Η ΕΡΩΤΗΣΗ, ΣΟΦΙΑ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ