ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΣ ΔΙΧΩΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης είναι ο πατέρας του μεταπολεμικού μας θεάτρου. Αυτό λέει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, και για να το λέει αυτός ο πολύ σπουδαίος άνθρωπος, έτσι είναι.

Πρόβλημα! Στην καθημερινότητα μας δεν βρίσκονται στον αφρό, σε πρώτο, έστω δεύτερο και τρίτο πλάνο οι Καμπανέλληδες και οι Γεωργουσόπουλοι. Ο πολύς κόσμος δεν ξέρει τους σημαντικούς Έλληνες και τρώει στη μάπα τα σκουπίδια. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια οι σκουπιδιάρηδες, όχι εκείνοι που μαζεύουν, αλλά αυτοί που πετάνε σκουπίδια μέσα από τα μήντια και τα κόμματα, έχουν παραγίνει πολλοί.

Η κουβέντα με αφορμή ότι σα σήμερα 29 Μαρτίου, το 2011, πέθανε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης (φώτο με τους Τζένη Καρέζη, Κώστα Καζάκο, Μίκη Θεοδωράκη). Ο πνευματικός άνθρωπος που έγινε ακαδημαϊκός χωρίς να έχει απολυτήριο γυμνασίου. Παγκόσμιο φαινόμενο. Μοναδική περίπτωση στα χρονικά, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είχε γεννηθεί στη Νάξο Δεκέμβριο του 1921.

Ας πλησιάσουμε τον συγγραφέα Καμπανέλλη με τις αράδες από κείμενο του Κώστα Γεωργουσόπουλου:

''... Ο Καμπανέλλης ήταν ένας ιδιοφυής αυτοδίδακτος. Σχεδόν έφηβος βρέθηκε στο Μαουτχάουζεν ως αιχμάλωτος προς εξόντωση από την οργανωμένη από τους Ναζί γενοκτονία. Ήταν τραγικά τυχερός, γιατί όταν έγινε η κατάρρευση του ναζισμού δεν είχε ακόμα φτάσει η σειρά του να οδηγηθεί στους φούρνους…

… Όταν επέστρεψε στην πατρίδα, 24 χρονών, ανακάλυψε τυχαία το θέατρο. Μία νύχτα τουρτούριζε από το κρύο νηστικός και χάζευε στις υποφωτισμένες φωτογραφίες του Θεάτρου Τέχνης του Κουν. Ψάχνοντας λίγη ζέστη και στέγη ρώτησε τον ταμία πόσο έχει το εισιτήριο. Δεν έφταναν τα λεφτά του, αλλά ο ταμίας με τα μισά του έκοψε εισιτήριο. Έτσι ανακάλυψε το θέατρο.

Πριν τον πόλεμο ο Ιάκωβος, νεαρός επαρχιώτης, είχε σπουδάσει σχέδιο στη Σιβιτανίδειο Σχολή. Μετά τη θητεία του στην Αεροπορία προσελήφθη σχεδιαστής στον κλάδο. Και τα πρώτα του γραπτά είναι γραμμένα σε μπλοκ της Υπηρεσίας! Με τη φίρμα του Υπουργείου Αεροπορίας!

Οι πρώτες του θεατρικές δουλειές ήταν διασκευές γνωστών έργων του παγκόσμιου δραματολογίου για το ραδιοφωνικό θέατρο. Είχα την μεγάλη τύχη για πολλά χρόνια να συνδέομαι με βαθύ δεσμό φιλίας με τον μεγάλο συγγραφέα και γνώρισα σε βάθος τη σεμνότητά του…''.

Διαβαστε ακομα:

ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΒΙΑΣ...