ΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ 1821 ΗΤΑΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

 

Να κάνουμε ταμείο. Πόσο έγραψε η επέτειος της 25ης Μαρτίου. Οι γιορταστικές δηλώσεις δεν έκλεισαν βέβαια, είναι κι άλλες προγραμματισμένες για το μέγα εθνικό γεγονός. Την Ελληνική Επανάσταση την τιμούν κρατικοί και ιδιωτικοί φορείς. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν μας ικανοποίησε το πακέτο το επετειακό, ειδικά φέτος που συμπληρώθηκαν 200 χρόνια. Και για το λόγο αυτό φτιάχτηκε ειδική επιτροπή.

Λίγα πράγματα έγιναν. Και για να είμαι ακριβής, πολύ λίγα πράγματα. Πολύ λιγότερα απ’ όσα θα περίμενε κανείς. Αυτός είναι ο απολογισμός σε χοντρές γραμμές.

Και απουσίασε η… Τουρκία. Ώπα, ρε, μιλάμε για επανάσταση και οι Έλληνες του 1821 δεν είχαν… αντίπαλο; Ήταν η οθωμανική αυτοκρατορία, η οποία κατέρρευσε περίπου έναν αιώνα αργότερα, και της οποίας συνέχεια είναι η Τουρκία. Ε, είναι τουλάχιστον περίεργο στα επίσημα ανακοινωθέντα των ξένων να μην αναφέρεται η Τουρκία, που είναι εθνικά υπερήφανη για τη σουλτανική οθωμανία και δεν χάνει ευκαιρία να κάνει επίδειξη μεγαλοϊδεατισμού.
Τυπώθηκαν αφίσες μνήμης για το 1821 και απουσιάζει η... Τουρκία. Όποιος τιμάει αληθινά κι όχι διπλωματικά το 1821, τότε καταδικάζει μαζί και την σουλτανική Τουρκία.

Επανέρχομαι στα επετειακά. Χωρίς πολλά λόγια. Τα ελληνικά ΜΜΕ σνόμπαραν το 1821 των 200 χρόνων. Σίγουρα έγραψαν περισσότερα το 2021, αλλά και μάλλον τυπικά, δεν το πήραν ζεστά το πράμα. Τα θεωρούμενα μεγάλα και ειδησεογραφικά μέσα έπρεπε να το μπουμπουνίσουν το έργο, τα 200 χρόνια ήταν μεγάλη και μοναδική ευκαιρία. Να μάθει ο Έλληνας περισσότερα για μια αξιομνημόνευτη στιγμή της εθνικής μας Ιστορίας και να πάρουν το μήνυμα οι ξένοι, ότι απόγονοι του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη είναι εδώ.

Διαβαστε ακομα:

ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΒΙΑΣ...