Σ' ΕΝΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΤΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ...
22/06/2021
•
Στο ποδόσφαιρο πάντως είμαι στο πλευρό των Σκωτσέζων. Και δεν μιλάει το αίμα. Μιλάει το ποτό.
Μου είναι αδύνατον μην υποστηρίζω την φανέλα μίας χώρας που προσέφερε στον πολιτισμό ένα από τα ωραιότερα αποστάγματα όλων των εποχών: το καλυδώνιο νέκταρ. Γνωστό και ως whiskey.
Παρένθεση: Από τους αρχαίους Καλυδώνιους, Αιτωλούς αποίκους στις δυτικές ακτές της Σκοτεινής -Σκότιας -Χώρας, οι Ρωμαίοι την ονομάτισαν Καλυδωνία.
Σοβαρά τώρα, η πιο επιτυχημένη μετάγγιση του Διονυσιακού μας κόσμου στις πανάρχαιες Κέλτικες φυλές που κατοικούσαν βόρεια του ποταμού Forth στο βρετανικό νησί, ήταν η εσωτερική γνώση μας ότι τα πνεύματα απελευθερώνονται με τα σωστά οινοπνεύματα. Και επειδή στα κλίματα εκείνα δεν ευδοκιμούν τα αμπέλια, βάλθηκαν να φτιάξουν κάτι αντάξιο του θεϊκού οίνου με τον ταπεινό σπόρο του κριθαριού για να παρασκευάσουν ένα από τα καλύτερα οινοπνεύματα που έφτιαξε ποτέ ανθρώπινο χέρι.
Πίσω μόνο από το κρασί, το ουίσκυ είναι ένα πραγματικό αριστούργημα.
Όλα αυτά όμως είναι Β΄ Εθνική. Οι τρεις πρώτες θέσεις στα ποτά είναι κλεισμένες για τα επόμενα 100.000 χρόνια. Στην πρώτη θέση είναι το κρασί. Στη δεύτερη το καλυδώνιο νέκταρ. Και στην τρίτη το γαλλικό κονιάκ.
Η οικοποιία και τα αποστακτήρια είναι πολύ σοβαρός, βαθύς πολιτισμός. Συμπυκνώνουν σε ένα μπουκάλι την ψυχή του λαού που το φτιάχνει και τους θρύλους του και χιλιάδες χρόνια αισθητικής, γνώσης και παράδοσης.
Με κάθε malt που ανοίγει, αναδεύονται μυρωδιές από τα υψίπεδα και τις βραχώδεις ακτές του Κέλτικου Βορρά, ανάκατες με τύρφη και δρυ. Και αν κάνεις πολύ-πολύ σιωπή, μπορεί κάποια στιγμή να ακούσεις γκάιντες, πολεμικούς παιάνες και κλαγγές όπλων.
Θα επανέλθω.
Διαβαστε ακομα: