ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΚΟΠΗΣ, Ο ΕΔΟΥΑΡΔΟΣ Ο Α'

Από πόλεμο ξεκινάει και σε πόλεμο τελειώνει η προσωπική ιστορία του βασιλιά. Του κάθε βασιλιά της Αγγλίας και της Γαλλίας, της Ισπανίας και όποιας άλλης χώρας μεγάλης ή κάποιας περιοχής στην Ευρώπη. Μάχες ασταμάτητες. Επείδη πάντα στους αιώνες, ακόμα και μέχρι σήμερα, ο πόλεμος ήταν και είναι κονόμα. Άσε τους μαλάκες, ιστορικούς και πολιτικούς, βιογράφους και αντιπάλους βασιλιάδων, στασιαστές και επαναστάτες, να παραμυθιάζουν. Να μιλάνε για πατρίδες, για εθνικισμούς και ηρωίσμούς. Δεν υπάρχουν αυτά.

Το βασίλειο δεν έχει φράγκά. Έχει μείνει ρέστο. Τι μένει να κάνει ο βασιλιάς αν θέλει να κρατηθεί στην εξουσία; Να πλακώσει κι άλλους φόρους, να τα πάρει απ' αυτους που δεν έχουν. Να στριμώξει άλλους, υποδεέστερους εξουσιαστές, βαρώνους και ηγουμένους μοναστηριών, που πάντα έχουν ψιλά στην καβάτζα. Αν, όμως, ξηγηθεί στο έτσι, τότε θα απομονωθεί και θα προκαλέσει αντιπαλότητες και συμμαχίες ''από μέσα'' ενάντια του. Δεν έχει άλλη επιλογή ο βασιλιάς από τη γνωστή πατέντα, να δανειστεί από τους Εβραίους και να αμολυθεί να ξελασπώσει με πόλεμο κόντρα στον... εχθρό. Από εχθρούς, όσους θέλει. Κι αν δεν έχει εχθρό, θα τον ανακαλύψει.

Εδουάρδος ο Α'. Κλασική περίπτωση βασιλιά του καιρού του. Γεννήθηκε Ιούνιο του 1239, γιος του βασιλιά της Αγγλίας Ερίκου Γ΄. Τομάρι. Βασιλοαναθρεμένος, αλλά με αίμα που δεν τον άφηνε σε ησυχία. Δίμετρος στο ύψος, γι' αυτό πέρασε στην Ιστορία ως ''Μακροσκελής''. Είχε και μακριά ποδάρια, και μακρίες χερούκλες. Φόβιζε με τις ματιές του, φρίκη σκέτη, κοιτούσε κάποιον λες και του έριχνε δηλητήριο.

Ο πατέρας του και βασιλιάς τράβηξε για το Παρίσι να τα βρει στο παζάρι με τον συνάδελφο Γάλλο βασιλιά. Ο γιος, νιάναρο ακόμα... διαφώνησε, τα 'βαλε με την μάνα του που πήρε το μέρος του συζύγου κι αυτός συνωμότησε μ' αλλους αριστοκράτες να εκθρονίσει τον μπαμπά. Δεν τα κατάφερε, με την επιστροφή από την Γαλλία ο Ερίκος Γ΄ καθάρισε τη μπουγάδα και φέρθηκε σαν καλό ανθρωπάκι, όπως πράγματι ήταν. Δεν έκανε νταντά στον γιο, άτομο σκληρό, βίαιο, φολόδοξο βέβαια.

Δυο φορές παντρεύτηκε ο Έντουαρντ Α΄. Την πρώτη στα 14 την 13χρονη Σεβιλιάνα Ελεονόρα, από το φόβο του πατέρα του μήπως κάνει επίθεση στην Αγγλία η Ισπανία. Με την σεμνή Ελεονόρα που πέθανε πριν τα 50 της ο Εδουάρδος έκανε 16 παιδιά, που συνήθως πέθαναν τα περισσότερα σε μικρή ηλικία. Με εξαίρεση μια Μαρία που έγινε καλογριά στους Βενεδικτίνους και πήγε στο καλό στα 52 της. 

Για το δεύτερο γάμο του τα βρήκε με τον βασιλιά της Γαλλίας, να παντρευτεί μια ετεροθαλή αδελφή του, στο όνομα Λευκή. Το κορίτσι δεν ήταν λευκή και στο κορμί, ήδη αρραβωνιασμένη, και ο Εδουάρδος τα πήρε δήθεν στο κρανίο και βρήκε την ευκαιρία να κηρύξει τον πόλεμο στην Γαλλία. Τελικά, στη συνέχεια, παντρεύτηκε την μικρότερη δελφή της Λευκής και οι δυο βασιλιάδες τα ψιλοσυμφώνησαν για κάποιο διάστημα.

Όταν στην Ευρώπη είχαν δέσει κάποιες ισορροπίες και τα κόζα δεν έδιναν περιθώρια να κάνουν ταμείο κονόμας της προκοπής με πολέμους, ο Έντουάρντ έβαλε μπροστά μια σταυροφορία (1268). Να απελευθερώσει τους Άγιους Τόπους με άλλους ευλαβείς βασιλιάδες και βασιλίσκους, βαρώνους κι άλλα ρεμάλια της Ευρώπης. Και επειδή είδε φως αληθινό ξανάκανε και δεύτερη σταυροφορία (1282). Ψόφησε το 1307, σα σήμερα  7 Ιουλίου, όχι απαραίτητα με τις ευλογίες του θεού των χριστιανών. Αδικία! Για του Χριστού την πίστη κατέβηκε προς Ιερουσαλήμ μ' ένα κάρο ρεμάλια ντυμένοι όλοι τον σταυρό στο χιτώνα τους.