Η ΧΑΖΟΠΟΥΤΑΝΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΥΣΦΗΜΙΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

 
γράφει ο Φωστήρας
 
Βρέθηκα Θεσσαλονίκη για τη Διεθνή Έκθεση. Μου αρέσει αυτή η πόλη. Θα έπρεπε να έχει 5πλάσιο, τουλάχιστον, ακαθάριστο εισόδημα από αυτό που έχει τώρα. Όπως και ολόκληρη η Μακεδονία. Όπως και ολόκληρη η Ελλάδα.
 
Τέλος πάντων, μιλούσα με δύο Αμερικανούς επισκέπτες (ο ένας γύρω στα 80, είχε έρθει για τουρισμό και ο άλλος ήταν γιός του, ίδια ηλικία μ’ εμένα, εμπορικός αντιπρόσωπος στην Ευρώπη σοβαρής εταιρείας), από τους οποίους επιβεβαίωσα κάποια πολύ σοβαρά συμπεράσματα σε σχέση με την εικόνα που έχουν για εμάς οι φίλοι μας από την άλλη μεριά του Ατλαντικού. Μιλάμε τώρα, μας έχουν για πολύ της πλάκας ιστορία. Αλλά, για πολύ της πλάκας.
 
 Ο ένας έχει σχηματίσει την εικόνα του για τους Έλληνες από την ταινία “My big fat Greek wedding” (παίχτηκε εδώ με τον τίτλο «Γάμος αλά ελληνικά).  Ο πατέρας του από την ταινία «Ποτέ την Κυριακή». Έτσι, όπως μου μιλάγανε και, ιδίως, όπως χαζογελάγανε για πολύ σοβαρές έννοιες, όπως συρτάκι, ούζο, μπουζούκι και ρετσίνα, κατάλαβα ότι μας έχουνε πάρει για πολύ στο καλαμπούρι. Και δικαίως, διότι ιδίως το «Ποτέ την Κυριακή» ήταν η χειρότερη δυσφήμηση για την Ελλάδα τα τελευταία 100 χρόνια.

Θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που είχα δει αυτήν την ουρανομήκη σαχλαμάρα του Ντασέν, άθλια παρωδία της πειραιώτικης φτωχολογιάς την εποχή εκείνη, που καπέλωσε την εικόνα της Ελλάδας στον κόσμο από τα τέλη της δεκαετίας του 50 μέχρι και σήμερα.  Ήμουν φοιτητής τότε και είχε αφιέρωμα στις ταινίες του στον κινηματογράφο «Άστυ».  

Ήταν πραγματικό σοκ. Έλεγα, «δεν είναι δυνατόν, λάθος ταινία βλέπω». Κεντρικό πρόσωπο ήταν μία καλόκαρδη χαζοπουτάνα, που λάτρευε τους πελάτες της αλλά και την αρχαία τραγωδία επειδή καταλάβαινε από αυτήν ό,τι της κατέβαινε στο κεφάλι. Αυτή η χαζοβιόλα λοιπόν, που την παίζει η Μελίνα Μερκούρη, γίνεται το κεντρικό πρόσωπο και η ενσάρκωση της αναζήτησης του ξεπεσμένου αρχαίου ελληνικού πνεύματος από έναν ερασιτέχνη αμερικάνο φιλόσοφο, που επισκέπτεται για πρώτη φορά την Ελλάδα και τον ερμηνεύει ο ίδιος ο Ντασέν, ο οποίος προσπαθεί να της εξηγήσει ότι η Μήδεια δεν κρύβει τα παιδιά της για να την σκάσει στον μπερμπάντη Ιάσονα και ότι στο τέλος δεν πάνε «όλοι μαζί στην ακρογιαλιά», όπως λέει η Ίλια και σκάνε όλοι στα γέλια.

Στο τέλος ο Ντασέν καταλαβαίνει ότι κάνει μία τρύπα στο νερό, γίνεται σώβρακο και ο ίδιος κατεβάζοντας έναν τενεκέ ούζο, χορεύει συρτάκι σαν τον χιμπατζή και φεύγει όπως ήρθε (με το πλοίο) σκίζοντας τις σημειώσεις του και πετώντας τες στη θάλασσα.

Οι Αμερικανοί, ψάχνοντας τα ίχνη του Ντασέν, είχαν όρεξη για φολκλόρ και πλάκα.  Και επειδή ήταν και της υγιεινής διατροφής, τους πήγα για αριστουργηματικό πατσά στον καθεδρικό ναό του είδους, στου «Τσαρούχα». Χωρίς όμως να τους πω τι φάγανε. Ακόμα και όταν γλύφανε και τα δάχτυλα τους και με ρωτάγανε «αν είχε μανιτάρια η σούπα». Σαν άλλος Χάνιμπαλ Λέκτερ, που τάισε σωταρισμένο το συκώτι του φλαουτίστα στο Διοικητικό Συμβούλιο της Φιλαρμονικής της Βαλτιμόρης, έτσι και εγώ τους πρόσφερα ψιλοκομμένη μοσχαρίσια κοιλιά με σκορδοστούμπι και μπούκοβο.

Τελικά τους το εξήγησα με sms μόλις μπήκανε στο αεροπλάνο για Αμερική. Έτσι, για να μας θυμούνται.           

Διαβαστε ακομα:

Η ΚΟΛΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΙΣΤΟΥΣ