ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΔΟΣΙΜΟ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ...
... Ο έρωτας δεν δέχομαι ότι είναι εκείνο το τυφλό πάθος που γεννάει τις τραγωδίες της ζωής, όσο καίνε οι φλόγες του, και όταν σβήνουν προκαλεί τις πιο αστείες κωμωδίες που παίζονται, επειδή η κάψα παραμένει.
Ο έρωτας δεν αρχίζει ποτέ και δεν τελειώνει ποτέ, δεν είναι δυνατός παρά μονάχα ανάμεσα σε δύο πλάσματα που σκέφτονται ίδια, αισθάνονται ίδια, κι έχουν την ίδια βούληση. Όταν συναντιούνται αυτά τα δύο πλάσματα ξέρουν από την πρώτη στιγμή πώς ανήκουν το ένα στο άλλο, χωρίς κανείς να τους το λέει, καμία γνώση να τα οδηγεί, καμία ηδονή να τα έλκει, καμία πείρα να τα καθοδηγεί. Κι όμως το γνωρίζουν, και η κάθε ώρα, η κάθε μέρα, ο κάθε χρόνος όσο είναι μαζί απλά τους το επιβεβαιώνουν.
Φοβάμαι τον έρωτα μόνο και μόνο επειδή τρομάζω πολύ τις φθορές που επιφέρει. Αν κάποτε αγαπήσω γυναίκα, δεν θέλω να την αποκτήσω ποτέ, για να μην την χάσω. Υπάρχει άραγε γυναίκα ικανή για πνευματικό έρωτα; Η απόπειρα να τον δοκιμάσω όσο κι αν περικλείει ενδιαφέρον, είναι απίθανο να το ρισκάρω.
Το καλύτερο, το πιο ευγενές συναίσθημα, αυτό που μας προσφέρει τις περισσότερες ευχαριστήσεις, είναι η φιλία ενός άντρα με άλλον άντρα, επειδή μονάχα αυτή βασίζεται στην ταυτότητα σκέψεων και αισθημάτων, Και μονάχα αυτή είναι απόλυτα πνευματική.
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ είναι απόσπασμα της νουβέλας Ο Έρωτας του Πλάτωνα, του Λεοπόλδ φον Ζάχερ Μαζόχ, που πέθανε πριν τα 60 χρόνια του, το 1895, σα σήμερα 9 Μαρτίου. Καθηγητής της Ιστορίας, ένα τρυφερό ανθρώπινο πλάσμα ο πολύ ταλαντούχος συγγραφέας, από το όνομα του οποίου προήλθε η λέξη ''Μαζοχισμός''.
Διαβαστε ακομα: