ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΜΑΣ ΚΑΡΤΕΡΕΙ ΤΟ ΛΑΜΠΡΟ ΦΩΣ...
21/07/2022
•
Κώστας Καρυωτάκης, ποιητής. Ένας ακόμα Έλληνας ποιητής που αυτοκτόνησε... , αυτός στα 32 του. Αρρώστησε με σύφιλη, και ζήτησε να χωρίσουν από την αγαπημένη του Μαρία Πολυδούρη. Η ποιήτρια, κι αυτή, του ζήτησε να παντρευτούν...
Άφησε ένα σημείωμα, που έγραψε πριν δώσει τέλος στη ζωή του ο Καρυωτάκης. Το κατάφερε με πιστόλι, τελικά, αφού προηγουμένως προσπάθησε να πνιγεί. Ας διαβάσουμε το υστερόγραφο του κειμένου, στο οποίο εξηγούσε γιατί αυτοκτονεί:
''(Υ.Γ.) Και για ν’ αλλάξουμε τόνο. Συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι αν επιχειρήσουνε να αυτοκτονήσουν δια θαλάσσης να δέσουν και μια πέτρα στο λαιμό τους. Όλη νύχτα απόψε, επί 10 ώρες, εδερνόμουν με τα κύματα. Ήπια άφθονο νερό, αλλά κάθε τόσο, χωρίς να καταλάβω πώς, το στόμα μου ανέβαινε στην επιφάνεια. Ωρισμένως, κάποτε, όταν μου δοθή ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου».
Ο Κώστας Καρυωτάκης γεννήθηκε στην Τρίπολη Οκτώβριο του 1896, πήγε στη Νομική Αθηνών και επειδή δεν μπορούσε να ζήσει από τη δικηγορία διορίστηκε δημόσιος υπάλληλος. Δημόσιος υπάλληλος και η επίσης απόφοιτη της Νομικής Μαρία Πολυδούρη, η οποία γεννήθηκε Απρίλιο του 1902 στην Καλαμάτα και πέθανε Απρίλιο του 1930. Οι δυο τους εργαζόντουσαν στη Νομαρχία Αθηνών. Το 1924 απολύθηκε η Πολυδούρη, και συγκρούστηκε συναισθηματικά με τον Καρυωτάκη, παντρεύτηκε ένα δικηγόρο.
Ο Καρυωτάκης μετατέθηκε στην Πρέβεζα, κι αυτό θεωρείται πως του προκάλεσε μελαγχολία. Πέθανε το 1928, σα σήμερα 21 Ιουλίου. Δίνουμε ένα ποίημα του με τίτλο Υστεροφημία:
Tο θάνατό μας χρειάζεται η άμετρη γύρω φύση
και τον ζητούν τα πορφυρά στόματα των ανθών.
Aν έρθει πάλιν η άνοιξη, πάλι θα μας αφήσει,
κι ύστερα πια μήτε σκιές δεν είμεθα σκιών.
Tο θάνατό μας καρτερεί το λαμπρό φως του ηλίου.
Tέτοια θα δούμε ακόμη μια δύση θριαμβική,
κι ύστερα φεύγουμεν από τα βράδια του Aπριλίου,
στα σκοτεινά πηγαίνοντας βασίλεια πέρα κει.
Mόνο μπορεί να μείνουνε κατόπι μας οι στίχοι,
δέκα μονάχα στίχοι μας να μείνουνε, καθώς
τα περιστέρια που σκορπούν οι ναυαγοί στην τύχη,
κι όταν φέρουν το μήνυμα δεν είναι πια καιρός.
Διαβαστε ακομα: