ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΣΙΝΕΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...

 

Η πρώτη φωτογραφία. Το πρώτο τηλέφωνο. Το πρώτο αεροπλάνο. Η πρώτη τηλεόραση. Είχε προηγηθεί της λεγόμενης μικρής οθόνης η πρώτη κινηματογραφική ταινία. Από πρωτιές άλλο τίποτα, από τότε που ο άνθρωπος πάτησε στη γη. Πότε, αλήθεια, έσκασε μύτη για πρώτη φορά το δίποδο;

Αυτό δεν μας το έχει πει ακόμα κανένας προφήτης. Το ψάχνει, όμως, η επιστήμη και ίσως κάποια στιγμή το βρει. Να το μάθουμε κι αυτό, ώστε να πεθαίνουμε πλουσιώτεροι σε πληροφορίες, σε γνώσεις. Μόνον έτσι γινόμαστε... καλύτεροι, εμείς προσωπικά και γενικά ως κοινωνία.

Έλα, το παρατράβηξες. Στο θέμα σου. Ποιο είναι το θέμα σου;
«Κινηματοφωτογράφος» ήταν ο πρώτος στην Αθήνα στις 29 Νοεμβρίου το 1896, λίγο μετά τους πρώτους ολυμπιακούς αγώνες. Φωτογραφίες που κινούνται, που «τρέχουν» η μία καπάκι μετά την άλλη, αυτό είναι κινηματογράφος, άλλωστε. Συνέβη σ΄ ένα κατάστημα, στο ισόγειο οικίας πίσω από την παλαιά Βουλή. Ημίωρες παραστάσεις από τις 9 το πρωί μέχρι τις 12 και από τις 2 το μεσημέρι μέχρι τις επτά. Τα παιδιά πλήρωναν εισιτήριο μιας δραχμής και δέκα λεπτά, το διπλάσιο οι μεγάλοι.

 

Οι πρώτος, «κανονικός» κινηματογράφος στην Ελλάδα λειτούργησε το 1900, σα σήμερα στις 29 Ιουλίου, στην Ερμούπολη Σύρου. Στο περίφημο και ιστορικό θέατρο «Ορφεύς». Πρόκειται για την πρώτη στη χώρα μας οργανωμένη κινηματογραφική παράσταση, με τιμή εισιτηρίου μια δραχμή. Προβλήθηκε η ταινία μικρού, μικρότατου μήκους με τίτλο «Χαριεντισμός ανδρόγυνου τους διακοπτά η εμφάνισις τέκνου». Να μεταφράσουμε: Άνδρας και γυναίκα χαμουρεύονται και τους χαλάει την ορμή ένα παιδάκι που τους τσακώνει στα πράσα.

Κάθε μέρα προβάλλονται 18 διαφορετικές ταινίες, αλλά και κωμικά σκετς, και ''επίκαιρα'', δηλαδή ειδήσεις απ' όλο τον κόσμο. Μια ταινία έχει τίτλο σοκαριστικό για την εποχή: «Συμπλοκή 4 δεσποινίδων εν Νεαπόλει Αθηνών εν τω κοιτώνι των».

 

Στον κινηματογράφο «Αίγλη» μετατρέπεται το 1925 το Γενή Χαμάμ της Θεσσαλονίκης. Και στο σινεμά Αλκαζάρ το τζαμί Χαμζά Μπέη. Ένας εβραίος έκανε σινεμά εγκαταλελειμμένο καράβι χωρίς τα κατάρτια του, απέναντι από το καφενείο «Αιγαίον» και το ονόμασε Gerusaleme (Ιερουσαλήμ). Ένα καραβόπανο ήταν η οθόνη στο σινεμά και τα καθίσματα για τους θεατές πάνω στο ιστιοφόρο.

Διαβαστε ακομα:

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ ΜΠΑΧ... , ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ...