ΣΤΙΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ
Δεν θα λείψει ποτέ από το σινεμά ο έρωτας. Σπάνιο να γίνει ταινία μια ιστορία χωρίς να παίξει σε πρώτο ή σε δεύτερο πλάνο ερωτική σχέση. Ένας να ποθεί γυναίκα. Μια να διεκδικεί άντρα. Άλλος να φαντασιώνεται, άλλη να ζηλεύει. Δεν απουσιάζει ο ερωτισμός.Στην επιθυμία για συνουσία πατάει η δύναμη του κινηματογράφου. Γιατί; Δεν θέλει ερώτημα. Επειδή η σεξουαλική πράξη είναι μέσα στη ζωή. Στων ανθρώπων τη ζωή μέσα.
Δεν υπάρχει στη γη, ούτε στον ουρανό, η δύναμη εκείνη, γήινη, ακόμα και θεϊκή, που θα περιορίσει την αναγκαιότητα στο σμίξιμο, σωματικό και ρομαντικό, δυο ανθρώπων. Να αποκλείσει από την καθημερινότητα τους την ομορφιά και τη χυδαιότητα του σεξ. Όλα τα άλλα είναι για πασατέμπο. Αναφέρομαι στις δυο ταινίες, που τις χαρακτηρίζουν... τολμηρές.
Δεν υπάρχει τολμηρή ταινία. Δεν χρειάζεται, δηλαδή, η τόλμη και η... μπόλικη γύμνια για να ικανοποιηθεί ο θεατής. Οι σεξουαλικοί ερεθισμοί ξεκινάνε από τον εγκέφαλο. Διαπιστωμένο επιστημονικά. Η διέγερση, ο πόθος, ο οργασμός, όλα είναι νεκρά, ανύπαρκτα, χωρίς τον εγκέφαλο. Απλά το σώμα ακολουθεί. Υπακούει. Διατάσσεται να ενεργήσει.
Η πιο τολμηρή ταινία, λοιπόν, αυτή με το κινηματογραφικό σεξ άριστα στημένο ή αληθινά αυθόρμητο, και που δεν θα κρύψει τίποτα μπροστά στην κάμερα, πιθανόν να μη βαρέσει το μυαλό. Να το αφήσει αδιάφορο διότι το μηχάνημα στο κεφάλι έχει τους δικούς του κώδικες. Τις δικές του ευαισθησίες και δεν ξεγελιέται. Να, γιατί στη θέα ελάχιστου, ακόμα και ανύπαρκτου γυμνού, ο θεατής πιθανόν να νοιώσει την επιθυμία να αυτοϊκανοποιηθεί. Και από την άλλη, ο θεατής να παραμένει παγοκολώνα παρ' ό,τι παρακολουθεί ωμή και ολοκληρωμένη σεξουαλική δράση από ζευγάρι ολότελα ερεθισμένο. Και η γυναίκα είναι εκρηκτική και ζουμερή, να την πεις στο ποτήρι.
Αποφασίζει το αφεντικό. Ο εγκέφαλος είναι το αφεντικό, αυτός αποφασίζει. Αν θα σνομπάρει την πορνό φάση της ταινίας. Αν θα ανάψει από μια σκηνή με τους πρωταγωνιστές ντυμένους, μάλιστα χωρίς ο ένας να έχει επαφή σωματική με τον άλλον.
Διαβαστε ακομα: