ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΠΛΑΚΩΣΕΙ Η ΧΑΣΟΥΡΑ

 

Δεν του ’ρχεται το χαρτί, δεν ''τον θέλει'', ρε παιδί μου. Μια είναι η εξήγηση που δίνει ο παίκτης. Φταίει ο τύπος που κάθεται δίπλα στον αντίπαλο του. Το βρήκε! Δεν χρειάζεται δεύτερη σκέψη. Ναι, αυτός ο περίεργος, ο μουστάκιας και καράφλας απεναντι μου βγάζει αρνητική ενέργεια. Μου φέρνει μπλακ τύχη.

Κι αν δεν είναι υπαίτιος της καντεμιάς ο μαντέκα στο μουστάκι, τη ζημιά την προκάλεσε ο μόρτης που φέρνει τους καφέδες και τα τσιγάρα. Εδώ είμαστε. Τι κάνει ο παίκτης όταν θαρρεί πως τούτο και το άλλο τον γρουσουζεύουν; Τι πρέπει να κάνει ο σωστός ο παίκτης. Να βγει από το παιχνίδι. Αυτό να κάνει.
Αυτή είναι η σωστή αντίδραση. Να κάνει ένα διάλειμμα. Να πάει για κατούρημα. Να βγει έξω να ξεμουδιάσει. Να απουσιάσει από δυο – τρεις χαρτωσιές. Να επιστρέψει με καθαρό μυαλό και με την ελπίδα να βρουν άλλο θύμα να παιδεύσουν τα πούστικα δαιμόνια.
Δύσκολο. Άρρωστος χαρτομούρης είναι. Μια κουβέντα που δεν πιάνει είναι να σηκώσει χειρόφρενο, όταν καίγεται ο πωπός του να συνεχίσει.

Προλήψεις, θα πεις. Το ‘χει αυτό το κουσούρι ο τζογαδόρος. Είναι προληπτικός. Όταν του στραβώνει η παρτίδα, όταν τον πλακώσει η χασούρα, η δουλειά βρωμάει γιατί είναι ανοικτή η τηλεόραση, γιατί κάποιος στο καρέ καπνίζει πούρο, γιατί ένας άλλος ξύνει συνέχεια τη μύτη του.

Προλήψεις! Προ, από τα πριν ο άνθρωπος έχει ήδη λάβει ''μηνύματα'' που ερμηνεύουν το ανεξήγητο, αλλά τόσο... προφανές. Μην αδικούμε τον τζογαδόρο. Και εκτός παιχνιδιού η πρόληψη κυριαρχεί στην ανθρώπινη καθημερινότητα.

Διαβαστε ακομα:

ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ, ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ...