ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΑΡΧΑΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΘΑΝΑΤΟ...
Πέθανε στις τρεις η ώρα τα ξημερώματα 27 Φεβρουαρίου, το 1943, και την επομένη, στην κηδεία απήγγειλαν ποιήματά του ο Σικελιανός και ο Σκίπης. Οι παρευρισκόμενοι στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών έψαλλαν τον Εθνικό Ύμνο και η τελετή του αποχαιρετισμού σ' έναν εθνικό άνδρα προσέλαβε χαρακτήρα αντιστασιακό, σε μια Ελλάδα υπό την γερμανική κατοχή.
Δεν θα επιχειρήσουμε να μιλήσουμε για το λογοτεχνικό έργο του εθνικού ποιητή Κωστή Παλαμά. Απαιτείται η σχετική καταλληλότητα, πρώτον, και τι να πει κανείς με λίγες λέξεις, για έναν άγιο, έναν θεό. Μια ανθρώπινη παρουσία που ανήκει στην εποχή της, σε καμία περίπτωση στα χρόνια μας.
Είναι ο στιχουργός του Ολυμπιακού Ύμνου, που μελοποίησε ο Σπύρος Σαμαράς για τους αγώνες το 1896, στο Παναθηναϊκό Στάδιο, που υποτίθεται αναβίωσαν τους ολυμπιακούς της αρχαίας εποχής. Ο μόνος υπερεθνικός Ύμνος. Δεν εκπροσωπεί κανέναν λαό, κανένα συγκεκριμένο κράτος. “Αρχαίο πνεύμα αθάνατο...” από τον δημοτικιστή Κωστή Παλαμά.
Οι βαρεμένοι χριστιανοί δεν λείπουν. Ένας θεολόγος χαρακτήρισε το ποίημα, τον Ολυμπιακό Ύμνο σε στίχους Κωστή Παλαμά, ως “αντιχριστιανικό...” , γιατί; Επειδή “...αποτελεί επίκλησιν του αρχαίου ειδωλολατρικού πνεύματος”. Τελικά, τι έγινε, δεν θα μάθουμε ποτέ, δηλαδή αν ανταποκρίθηκε το αρχαίο ειδωλολατρικό πνεύμα στην... επίκληση του ποιητή
Διαβαστε ακομα: