ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΟΝ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

 
Παρακολούθησα μουσική παράσταση και επανήλθα στον εαυτό μου. Χωρίς υπερβολή! Στην εποχή μας δεχόμαστε επίθεση και ξεχνάμε ποιοι είμαστε. Χωρίς υπερβολή! Ξεφεύγεις από τα σκατά των καναλιών και των sites του διαδικτύου αν έχεις την ευκαιρία να βρεθείς στην εκδήλωση που είχα την τύχη. Πίνεις νέκταρ μουσικής. Παραδίνεσαι στη μουσική Ελλήνων συνθέτων που έκαναν τραγούδια Έλληνες ποιητές.
Ήταν και ο Μανώλης Μητσιάς. Η φωνή του με γέμισε ζωή. Μου «μίλησε» για τη ''λησμονημένη'' ευτυχία μου να γεννηθώ στην Ελλάδα, να ομιλώ τη μονάκριβη γλώσσα των Ελλήνων. Ναι, με τη σκατίλα της πολιτικής, της δημόσιας ζωής, σα να χάνουμε τη σκέψη πως έχουμε το προνόμιο της γενέθλιας γης και της γλώσσας των προγόνων μας.

Περισσότερο από τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, όπως τα ρούφηξα με τον Μανώλη Μιτσιά, παίρνω την ευκαιρία να καταγγείλω τον τεράστιο, τον μέγιστο δημιουργό για την απόφαση του να δώσει μικρόφωνο στον κύριο Γρηγόρη Μπιθικώτση. Όχι, κύριε Μίκη! Δεν δέχομαι τα τραγούδια σου με τον κύριο που είπε τον ύμνο της 21 Απριλίου. Χολερικό. Από τον τραγουδιστή του «Μία γυναίκα φεύγει…» και του «Ένα όμορφο αμάξι... ». Ντροπή.

Όχι, κύριε Μίκη! Γίγας είσαι, βουνό θεόρατο, αιώνιος, Θεός στη μουσική, όμως για να κάνουμε ταμείο χρεώνεσαι συμβιβασμούς ως πολιτικός. Φτάνουν πια οι δικαιολογίες και οι συμβιβασμοί. Μας έστειλαν πίσω. Συγχωρήσαμε πολλά. Τόλμη πλέον κατάντησε να μιλάμε, να λέμε τα πράγματα όπως έχουν. Και όποιον πάρει ο χάρος.

Ποιος Μπιθικώτσης; Ατόπημα του Μίκη Θεοδωράκη να δώσει ''άφεση αμαρτιών'' στον «σερ Μπιθί» και να πει αυτός τα τραγούδια του τιτάνα συνθέτη, τα τραγούδια της ψυχής της Ελλάδος.

Ένα μικρό αφιέρωμα στη μνήμη του Γρηγόρη Μπιθικώτση, ο οποίος πέθανε 82 χρονών το 2005, σα σήμερα 7 Απριλίου. 

Διαβαστε ακομα:

ΑΝΑΞΙΟΣ ΕΣΤΙ ΤΟΥ ΒΟΤΑΝΙΚΟΥ Ο ΜΑΓΚΑΣ