ΑΙΜΑ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ ΣΤΟΝ ΙΠΠΟΔΡΟΜΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Θεοδόσιος, ο τελευταίος Ρωμαίος αυτοκράτωρ πριν από τη «διάσπαση», σε ανατολική και δυτική επικράτεια. Οι γιοι του, από διαφορετικές γυναίκες, έγιναν οι συνεχιστές του, ο Ονώριος αυτοκράτωρ της Ρώμης, ο Αρκάδιος στο κομμάτι Βυζάντιο, όπως ονομάστηκε, αργότερα..
Συνέβη το 395, τότε θεωρείται ότι ξεκινάει η Ιστορία της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Τρία χρόνια πριν, σα σήμερα, 15 Μαΐου, τον Φλάβιο Θεοδόσιο Αύγουστο Α' τον είπανε «Μέγα». Είναι ο Μέγας Θεοδόσιος. Και αφού τον αναγνώρισε «Μέγα» και η θρησκεία, πρόκειται για μέγα κάθαρμα. Δεν τον είπανε «Μέγα» επειδή ήταν υψηλής κλάσεως ποδοσφαιριστής και κομμωτής, ποιητής, χορευτής και ερευνητής. Στρατηλάτης ήταν ο Θεοδόσιος, αυτοκράτωρ και στα δυτικό και στα ανατολικά της πολυεθνικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Έκανε πράγματι μεγάλα πράγματα ο πρώην «ειδωλολάτρης» και μετέπειτα «χριστιανός». Στις κάλτσες του οι θρησκείες. Αυτά τα παραμυθάκια δεν ακουμπάνε τον άνθρωπο του πολέμου, των πολλών πολεμικών επιχειρήσεων. Όταν είδε πως οι χριστιανοί κερδίζουν την παρτίδα, τότε τους έκανε επίσημη κρατική θρησκεία. Και για να μην απειλείται η εξουσία του πήρε στο κυνήγι τους «εθνικούς», τους οπαδούς της αρχαίας θρησκείας. Όποιος επέμενε στο δωδεκάθεο, στη θρησκεία των γονέων του, καιγότανε το πράμα του. Τους χαρακτήριζε «παράφρονες», «ιερόσυλους», τους έπαιρνε και την περιουσία. Και συνεργεία κατεδάφισης με καλόγερους γκρέμιζαν τους αρχαίους ναούς σε Αίγυπτο, Συρία, παντού.
Ο Θεοδόσιος γεννήθηκε Ιανουάριο του 347, και με την άδεια πιθανόν του Θεού, απαγόρευε δια νόμου τις «ειδωλολατρικές» λεγόμενες θρησκείες αφού προηγουμένως είχε ανακηρύξει επίσημο δόγμα τον χριστιανισμό. Δεν ήταν μαλάκας, σπουδαίος στρατηγός ήταν, αλλά και πονηρός διπλωμάτης. Άρα, επόμενο ήταν να πάει με τη μόδα, με τη νέα θρησκεία που είχε πάρει τα επάνω της. Ερώτημα. Γίνεται μ' ένα φιρμάνι, ένα διάταγμα να... καταργήσει θρησκείες ο εξουσιαστής. Γίνεται αυτό; Ασφαλώς και δεν γίνεται. Ο πιστός δεν αλλάζει με τίποτα τη θρησκεία του. Δεν χρειάζεται να γνωρίζει, ούτε και ενδιαφέρεται να μάθει τι γράφουν τα κιτάπια και του δικού του δόγματος. Πιστός είναι, άρα τυφλός. Ό,τι βρήκε από τους γονείς του, αυτό είναι.
Έπρεπε να περάσουν αιώνες για να ''κατακτήσει'' ο άνθρωπος το ό,τι γουστάρω, δηλαδή να υποχρεωθεί η εξουσία να αναγνωρίσει το δικαίωμα της ανεξιθρησκίας. Κι αυτό έγινε αφού πρώτα οι απόκρυφοι και φανεροί διάκονοι της εξουσίας σιγουρεύτηκαν ότι δεν απειλείται η καθεστηκυία τάξη με την όποια μαλακία προσκυνάει το πόπολο. Τότε, όμως, στην εποχή του Θεοδοσίου, και μέχρι πριν λίγες δεκαετίες ο άρχων έφθανε πολύ εύκολα στο έγκλημα, στο μαζικό έγκλημα στο όνομα της θρησκείας, του νόμου, της τάξεως, του έθνους, όλα αυτά τα κατασκευάσματα.
Διαβαστε ακομα: