ΛΥΚΟΣ ΕΙΝΑΙ, ΟΧΙ... ΚΑΚΟΣ ΛΥΚΟΣ
Η ανάγκη του ανώνυμου ανθρώπου δημιούργησε θεούς και μύθους, θρύλους και παραμύθια. Και με τα χρόνια και τους καιρούς όλα αυτά τα χωρίς υπογραφή κάποιου δημιουργού πράγματα διαφοροποιούνταν μέχρι την τελική τους μορφή.
Ο Γάλλος Σαρλ Περώ δεν είναι συγγραφέας δικών του παραμυθιών, όπως ο Δανός Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Απλά κατέγραψε με τρόπο λογοτεχνικό σε δική του συλλογή και έδωσε έτσι όπως τα ξέρουμε σήμερα παραμύθια με πέραση στη λαϊκή παράδοση. Την Κοκκινοσκουφίτσα, την Σταχτοπούτα, τον Κοντορεβυθούλη, τον Παπουτσωμένο Γάτο, την Ωραία Κοιμωμένη (φωτό).
Η Σταχτοπούτα και η κακίστρω μάνα των δύο κακομαθημένων θυγατέρων, στο έργο, μέσα και το πριγκηπόπουλο. Παραμύθι αιώνιο όσο κυριαρχεί η κόντρα του καλού με το κακό. Η Κοκκινοσκουφίτσα με τον κακό,λέει, Λύκο. Για τα παιδιά είναι αυτά, λένε. Γιατί οι μαλάκες οι μεγάλοι έχουν αποδεχθεί ότι ο λύκος είναι λύκος, όχι... κακός λύκος; Αν ο λύκος θα γυρίσει την πλάτη στην κότα ή προσπαθήσει να την φλερτάρει, δεν είναι λύκος. Δεν υπάρχει καλός και κακός λύκος, λιοντάρι με καλούς και κακούς τρόπους.
Πέθανε σα σήμερα 16 Μαϊου, το 1703, ο Charles Perrault, ένα από τα 7 παιδιά πλούσιας οικογένειας. Σπούδασε νομικά και ξεκίνησε το γράψιμο με ερωτικά ποιήματα.
Διαβαστε ακομα: