ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ... ΘΕΟ ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΠΟΛΗ...

Μη χαθεί η κονόμα. Του παπαδαριού η κονόμα. Αυτή ήταν η αγωνία, κυρίως των καλογέρων που ήταν τεράστια δύναμη, όχι μόνο πολιτιστική, κυρίως εξουσιαστική στην αυτοκρατορία. Να, τι ευχόταν ισχυρός βυζαντινός ηγούμενος:

Ο Μητροπολίτης Βουλγαρίας Μιχαήλ απευθύνεται στον αυτοκράτορα Εμμ. Κομνηνό και του λέει στα ίσα καλύτερα να μπουν οι Αγαρηνοί, δηλαδή οι Τούρκοι, χίλιες φορές καλύτεροι είναι από τους Ιταλούς: ''Και δεσποζόντων μεν ημών ασεβών ουδέν παρεβλαβήμεν, ει δε κατά τι κοινωνούμεν τοις Ιταλοίς, τα μέγιστα ζημιούμεθα, εις αυτό το Δόγμα λαβόντες τον κίνδυνον ανατρέχοντα. Κυριεύσοι δε μου τις Αγαρηνός το φαινόμενον, και μη μοι συντρέχοι το νοούμενον Ιταλός. Τω μεν ουχ ομογνωμονώ αν υπόκειμαι. Του δε την συμφωνίαν επί τη πίστει δεξάμενος, του εμού Θεού εμαυτών απεχώρησα''.

Και μόνο η σκέψη ότι οι παπικοί σταυροφόροι θα γινόντουσαν επικυρίαρχοι της Κωνσταντινούπολης έπεφταν κατάρες στους καθολικούς. Επειδή το παπαδαριό και το πανίσχυρο… κίνημα του μοναχισμού γνώριζαν πως θα έχαναν τη μάσα τους. Και την απίστευτα μεγάλη ακίνητη περιουσία τους.

Οι ηγούμενοι του Άγιου Όρους, πιο γάτοι από τους αξιωματούχους της αυτοκρατορίας, εκατό χρόνια πριν πέσει η Πόλη, προέβλεπαν που θα κάτσει η τράπουλα κι έτρεξαν στην Προύσα και δήλωσαν υποταγή στον Σουλτάνο. Κι αυτός συμφώνησε να επικυρώσει τα προνόμια των Μονών και να κατοχυρώσει τα κτήματα τους.

Μη λέμε πολλά. Στον κοσμάκη καλλιεργήθηκε από το παπαδαριό πως είναι γραμμένο από... ''Άνωθεν'' να πέσει η Πόλη στους Τούρκους. Πως δεν υπάρχει άλλη σωτηρία. Δεν έλεγαν το άλλο, ότι αν ξαναρχόντουσαν οι αληταράδες και πειναλέοι μισθοφόροι θα ψοφούσαν στην πείνα- παπάδες και καλόγεροι. 

Διαβαστε ακομα:

ΠΕΘΑΜΕΝΗΣ ΜΑΘΗΜΑ ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΠΝΙΖΕΙ ΜΙΑ ΠΡΙΓΚΗΠΙΣΣΑ