ΣΕ ΔΙΑΛΕΞΑ ΓΙΑ ΜΑΘΗΤΗ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΣΑΙ ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΜΟΥ

Ο ιερέας Σαολίν αν σε βαρέσει με την σούπερ γροθιά του θα πάθεις ζημιά μεγαλύτερη και από το κτύπημα με ατσάλινη γροθιά. Πριν από 1.500 χρόνια ένας βουδιστής μοναχός έστησε ένα υπερσύγχρονο φίτνες, μόνο για πολεμικές τέχνες, το Σάο Λιν, και μόνο για καλόγερους, όσους ήθελαν να μάθουν τα μυστικά της αυτοάμυνας.

Σαο Λιν, μια από τις αρχαιότερες πολεμικές τέχνες. Σ ’αυτό το έργο δεν παίζει η Ιστορία. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά πότε ξεκίνησε η πρωτογνώση στο ανθρώπινο σώμα, πότε και πως προχώρησε η μελέτη των αδύνατων σημείων του. Και πως εξελίχθηκαν οι πολεμικές τέχνες.

Δεν μιλάς. Τι να πεις όταν βρεθείς απέναντι σε άνθρωπο που μονολογεί «Γνωρίζω πως κινείται το βουνό». Δεν λες τίποτα. Εσύ απλά ακούς. Ό,τι και να πεις, θα προδώσεις την πνευματική σου αναπηρία.

''Σε διάλεξα για μαθητή μου...'', του είπε, ''... επειδή είσαι πνευματικά ανώτερος μου''.

Μη μιλάς.

Πριν από επτάμισυ χιλιάδες χρόνια έτρεξε ο εγγονός στον αποτραβηγμένο από τους ανθρώπους παππού του. Κατενθουσιασμένος ο μικρός για το μεγάλο νέο που έφερνε: «Παππού, οι άνθρωποι έμαθαν να μιλάνε!...». Ο γέροντας σκοτείνιασε. Έστρεψε λίγο το κεφάλι και του ξέφυγε ένα δάκρυ. ''Καταδικάστηκαν οι άνθρωποι, αφού άρχισαν να μιλάνε... '', αυτή ήταν η πρώτη σκέψη του γέρου, και βέβαια παρέλειψε να τη μεταφέρει στον εγγονό

Διαβάζει ο χάλιας τον αποδυτηριάκια και επιτόπου βγάζει απόφαση. Είναι ανορθόγραφος ο αποδυτηριάκιας. Ούτε ξέρει τι θα πει γλώσσα, το θα πει γραφή, τι είναι το ορθό- κι  όμως κρίνει. Το ‘φαγε έτσι όπως του το δίνουνε, χωρίς να το ψάξει, το στραβό το βλέπει ίσιο και κάνει τον κριτή ο τίποτας. Άντε να του δώσεις αυτουνού το κλειδί.

Οι μεγαλύτεροι λογοτέχνες της Ελλάδος, από το 1821 μέχρι σήμερα, οι κορυφαίοι των κορυφαίων συγγραφείς, μιλάμε για Ακαδημαϊκούς, έτσι;…και γράφουν ανορθόγραφα. Π.χ. γράφουν «της κοπέλλες», «της γάτες». Βεβαίως είναι λάθος. Το σωστό είναι «τις κοπέλλες», «στις κοπέλλες», όχι «στης κοπέλλες».

Και επειδή είναι λάθος εγώ, ο ελάχιστος, θα τολμήσω να κρίνω τον γίγαντα. Τι γίνεται εδώ, ρε; Απλά θα πω ότι κάποιο λόγο έχουν ο Παλαμάς και ο Κρυστάλλης, ο Παπαδιαμάντης και ο Καζαντζάκης, να γράφουν όπως γράφουν. Η κουβέντα είναι για τον Μπρους Λη (φώτο).

Αν ο Τσάκυ Τσαν και ο Τζετ Λη και όποιος άλλος αυτοχρίζεται ή θεωρείται διάδοχος του δασκάλου, δεν σέβεται, δεν αποδέχεται, μάλλον δεν συνεχίζει να ψάχνει το λόγο του θεού, τότε κι εγώ δεν τον βλέπω μπροστά μου.

Οι αράδες με αφορμή τον γεννημένο στις 27 Νοεμβρίου, το 1940, Μπρους Λη, και δολοφονημένο στις 20 Ιουλίου, σα σήμερα το 1973. Ψάχνουμε το δικό του φως. Δεν κάνουμε κουβέντα μ’ όσους δεν το βλέπουν. Πολύ περισσότερο μ’ εκείνους που σχολιάζουν τις ακτίνες του ήλιου.

Υπάρχει και η άλλη πλευρά, ο αντίπαλος του Μπρους Λη. Φυσιογνωμία κι’ αυτός. Κουνγκ Φου, Νινζούτσου, Κέντο, Τζούντο. Ο Shinichi Chiba, πιο γνωστός ως Σόνυ Τσίμπα. Γιαπωνέζος αυτός, όχι πνευματώδης, όχι ντελικάτος, όχι αερικό όπως ο Μπρους Λη.

Διαβαστε ακομα:

ΘΕΙΑ ΤΙΜΩΡΙΑ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ BRUCE LEE