ΜΙΑ ΒΡΑΔΥΑ ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ

 
Την ημέρα της γιορτής της έχουν την τιμητική τους άλλα 20 και περισσότερα ονόματα. Βέβαια. Δεν γιορτάζει ο άνθρωπος, αλλά το... όνομα του. Ο πληθωρισμός, λοιπόν, ο σωρός ονομάτων σε μία ημέρα, την πρώτη Σεπτεμβρίου. Και μιλάμε για πολύ σοβαρά ονόματα. Ακριβά, εκλεκτά ονόματα, κι όλα κάτι σημαίνουν. Και σε προδιαθέτουν ότι έχεις να κάνεις με άτομα ξεχωριστά. Μετράει η γυναίκα τάδε και δείνα διότι την λένε Αντιγόνη, Ασπασία, Αθηνά, Αδαμαντία, Ακριβή, Διώνη, Ερατώ, Ερασμία, Ελπινίκη, Ευτέρπη, Σαπφώ, Ισμήνη, Καλλίστη, Κλειώ, Κλεονίκη, Μαντώ, Θεανώ, Θάλεια, Θεονύμφη, Πανδώρα, Πηνελόπη, Πολύμνια, Πολυνίκη, Ραλλία, Τερψιχόρη, Ουρανία, Καλλιρόη, Κλεοπάτρα, Κοραλία, Μαριάνθη, Μαργαρίτα, Μελετία, Μόσχω, Χάιδω, Χαρίκλεια. Γιορτάζουν όλα αυτά, για να περιοριστώ στα γυναικεία.

Έτσι το κανόνισε η Εκκλησία και δεν είχε αντίρρηση ο Μεγαλοδύναμος, τόσα πολλά ονόματα στη σακούλα μιας ημέρας. Μη λησμονήσω την Αφροδίτη! Γιορτάζει επίσης διότι κι αυτηνής της ειδωλολάτρισσας το όνομα υιοθετήθηκε από το χριστιανικό δόγμα. Εγώ είμαι με την δωδεκαθείστρια Αφροδίτη, την ερωτιάρα και φιλήδονη Αφρώ, την τσαχπινοπουτανιάρα Αφρούλα. Δεν θέλω καμιά Αφροδίτη αν είναι χριστιανοπούλα, ακόμα και ακόλαστη.

Είμαι με την θεά Αφροδίτη, την κόρη του Ουρανού, και σύμφωνα με άθεες θρησκευτικές αναφορές την γέννησε ο Δίας. Σύζυγος του συνάδελφου θεού Ήφαιστου και ερωμένη των θεών Άρη, Ποσειδώνα, Διονύσου, Ερμή, Άδωνη και ένα σωρό θνητών. Δεν το συζητώ ότι η Θεά Αφροδίτη ζει, σ’ αυτή τη δόση έχει επιστρέψει στη γη, μάλλον έχει κατέβει από τον Όλυμπο, μέσα από το κορμί της αγέραστης Μόνικας Μπελούτσι (φώτο). Ουδείς μπορεί να με πείσει για το αντίθετο.

Εγώ ξέρω πως ήταν η Αφροδίτη. Την έχω συναντήσει, δεν κάνω πλάκα. Όχι, δεν θα πω ψέματα, μάλιστα ερωτευτήκαμε κιόλας, σχεδόν συνουσιαστήκαμε. Εκείνη ήθελε, όμως εγώ το φοβήθηκα. Αμαρτία μου, το ομολογώ. Στην Θεά του έρωτα είπα ''Όχι''. Μακάρι, κι ας κρατούσε μια στιγμή μονάχα, και μετά να πάθαινα.

Για φαντάσου. Να βρεθείς με την Θεά. Της συνουσίας και της πορνείας. Την ίδια την Αφροδίτη. Και να σου πει ότι το αποψινό βράδυ το χαρίζει σ’ εσένα. Θα πας; Δεν είναι εύκολο να το αποφασίσεις. Θεά είναι αυτή, κι εσύ ο τίποτας. Μήπως μετά, όταν τελειώσεις, έχει τους λόγους της να μη θέλει να ζεις. Για να μην πεις τίποτα σε κανέναν. Το ξέρεις; Να ξαπλώσεις μαζί της, να μπεις μέσα της, και μετά.... , μετά να σου έκανε κάποιο μαγικό. Όλα μέσα είναι με μια κανονική θεά..

Θεά είναι η Αφροδίτη. Κι εσύ θνητός. Δεν το αγνοείς αυτό. Λέω και το άλλο. Μήπως κομπλάρεις όταν γνωρίζεις ποια είναι. Και παρά την ομορφιά της, την αρμονία στις καμπύλες της, να μην καταφέρεις να την ικανοποιήσεις. Να μην φθάσει σε οργασμό. Και δικαιολογημένα να σε τιμωρήσει.

Απλά, λόγω της ημέρας, εξομολογήθηκα πως γνώρισα την Αφροδίτη, και είμαι σίγουρος, σε διαβεβαιώνω ότι η Θεά έχει ενσαρκωθεί στην Μόνικα Μπελούτσι.

Διαβαστε ακομα:

ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΙΒΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ...