ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΣ

Είναι πονηρός όποιος κάνει διαχωρισμό στους οπαδούς. Ότι, δηλαδή, άλλη ράτσα είναι οι μεν, οι όποιοι μεν, άλλη οι δε, οι όποιοι δε. 

Με μια κουβέντα. Όλοι οι οπαδοί είναι ίδιοι. Και της μιας και της άλλης ομάδας. Της όποιας. Μη λέμε εξωγήινα παραμυθάκια. 

Στην εξέδρα ο οπαδός είναι ασύδοτος. Όχι απλά ελεύθερος και απείθαρχος. Γι αυτό, άλλωστε, οι περισσότεροι την κάνουν στο γήπεδο. Δεν είναι θεατρόφιλοι και μουσικόφιλοι. Σαματατζήδες είναι. Ψοφάνε για επεισόδια. Για πλάκα,

Και έρχεται ο πονηρός και λέει πιάστε τους. Δέστε τους. Και εκείνους που τους καθοδηγούν, που τους υποκινούν. 

Ποιους; Τους δικούς μας ή τους δικούς σας; Είπαμε. Ίδιοι είναι. Μια φάρα, με διαφορετικό χρώμα.

ΑΜΑΝ ΓΙΑΒΡΟΥΜ, ΑΜΑΝ ΚΟΥΖΟΥΜ