ΧΩΡΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ

Να σου πω γιατι ψοφάνε οι εφημερίδες. Μιλάμε για την εφημερίδα που δεν θα πεθάνει ποτέ.

Κρίση. Δεν την αγνοείς. Δεν έχει ο άλλος λεφτά, άρα εκτός όλων των άλλων θα κόψει και την εφημερίδα. Ένα ευρώ, ενάμισυ ευρώ λογαριασμός είναι πλέον. Κοντά στα άλλα περιορίζει τα έξοδά του και με την αγορά της εφημερίδας.

Πώς, όμως, εξηγείται η μείωση των κυκλοφοριών των εφημερίδων και πριν κτυπήσει το καμπανάκι της οικονομικής κρίσης; Δεν παίζει η δημοσιογραφία. Αυτό λέω εγώ.

Δημοσιογραφία δεν είναι να μου μεταφέρεις την είδηση, όπως πριν 50 και 100 χρόνια. Τι μου δίνεις; Τσατσιλίκι. Διαπλοκή. Κι όχι αξιοποίηση, ανάδειξη της είδησης.

Έχει χαλάσει το κλίμα. Δεν επιτρέπει να παίζουν μπάλλα οι αληθινοί δημοσιογράφοι. Δεν θα μπορούν να σταθούν στο χώρο οι διευθυντές εφημερίδων που να είναι προσωπικότητες. Για ποιο, λοιπόν, προϊόν μιλάμε όταν είναι σκάρτο.

Διαβάστε ακόμα:

Ενας αυτοκράτορας σε σλιπάκι κινέζας